سلام عزیزم
تسلیت میگم
خدا بهت یه صبر و تحمل گنده بده😔
شرایطمون کمی متفاوته
شما خدارو شکر فرزندی دارید که هم یادگار محسوب میشه و هم باعث میشه کمتر بشینی فکر و خیال کنی، خدا برات حفظش کنه و خوشبختیش رو ببینی
نمیتونم بگم غمش سبک میشه! چون نمیشه! مثل دریا مدام دچار جزر ومد خواهی شد. گاهی بی هیچ بهانه ای فقط زار خواهی زد! گاهی هم حالت خوب خواهد بود.
در هر حال زندگی ادامه داره
کارهایی که من برای آرامش همسرم و خودم انجام میدم:
- گروهی تشکیل دادم و هر روز اعضای گروه به نیت درگذشته مخصوص اون روز، ذکر و قرآن میخونن
- اگه غذایی بپزم که همسرم دوست داشته، یک پرس اضافه میپزم و داخل یخچال مهربانی میگذارم تا کسی که گشنه است و نیاز داره نوشجان کنه
- در حین کارهای روز مره مدام یادش میکنم و ذکر براش میفرستم
- به نیابتش موقع شنیدن اذان۳ صلوات میفرستم
- نماز و روزه هاش رو ادا میکنم
- سعی میکنم در جمع از خاطراتش تعریف کنم
- حتی اگه آب بخورم یا به گلدونهام آب بدم به نیابت از همسرم ذکر« السلام و علی الحسین و …» رو میگم
امیدوارم اطرافیانت موقعیتت رو درک کنن و فشار مضاعفی روی دوشت نگذارن