حمایت از نویسنده ها

میشه از خودم بذارم؟

مینویسم 

من نوشتع های سطحی خودمو دوست دارم 

خیلی دلم میخواد اینقد خوب بنویسم ی روز کتاب بدم بیرون ولی نع رمقی موندع ن انگیزع

من خودم نویسندم ...😎

چه قشنگ

داستان نویسی میکنم گلم ...

هــر چــه از طـعـمِ شـیـریـن ِ کــودکــی دور شدیم ،
غــصـه هـایـمـان خـوردنــی تـر شـدنـد....
شـیـریـنـیِ آبـنـبـات چـوبـی را بـه قـهـوه تـلــخـی فـروخـتیـم ، تـا فـالِ آمــدنـی را بـگـیریـم ،
شـادی را بـا هـمـان فـرفـره های رنـگی از روز هـایـمـان فــوت کـردیـم....
کـاش دلـبـسـته هـمان بـادبـادکِ وفـادار مـیـمـانـدیـم کـه تا اوجــِـــ آســمـانِ طـوفـانـی مـیـرفـت و بـرمـیـگـشـت...

""شـــکـــیــلا  نـــوشـــتـــ""

سخت دلبستگی ای داشت به بالم صیاد

تا نشد بالش او پُر ز پَرم خواب نکرد ...

شاعرشو نمیدونم کیه ولی حکایت این روزگار نامرده ....

در این دنیای به این بزرگی که جای سیر کردن و تجربه کسب کردنه ، خیلی محدود باید زندگی کرد و در محدودیت مرد ....

یه دونه رو اگر تو یه بیابون بکاری و‌هر روز بهش آب بدی هرگز رشد نمیکنه چون‌ جای مناسبی رو انتخاب نکردین  عشق درست شبیه همینه  اگر تو یه جای نامناسب  باشه با بیشتر خرج کردنش فقط به خودتون اسیب میزنید مراقب  باشید که عشقتون رو در چه بستری تخلیه می کنید تا به ثمر برسه👌 دست نوشته ی خودمه

وقتی آدم وعظ های شما را گوش می دهد خیال می کند قلبی به بزرگی و پهنای بادبان دکل جلوی کشتی دارید

اما شما فقط می توانید در سالن انتظار هتل ها پرسه بزنید و به فریب دادن مردم بپردازید و گمراهشان کنید

در حالی که من جان می کنم و عرق می ریزم تا لقمه نانی در بیاورم

شما با همسر من به مشورت و گفتگو می پردازید و سعی می کنید بدون گوش دادن به حرف دل من

او را از راه به در کنید. به این می گویند تزویر و ریا و حرکت نا صادقانه .

عقاید یک دلقک 

هاینریش تئودور بل

زیبا بود گلم ....❤

موفق باشی ..............

اینم یه متن دیگه از خودم:

-:شلام شتاره شهیل شدی ...
هرکی باهاش حرف میزد ناخودآگاه خندش میگرفت خود منم بار ها جلو خندمو گرفته بودم..
وقتی حرف میزد انگار زبونش لول میشد ..بعدا که
صمیمی شدیم سربه سرش میذاشتم که بگو:
(واسه مسابقه تِستِ صداتون اومدم) ، اونم هربار میگفت: (واشه مشابقه تشت شداتون اومدم )
و همگی میخندیدیم خودشم میخندید..یه بار خیلی جدی گفت: میدونم من و تو فقط دوشتیم و ولی من دوشت دارم برخلاف همیشه که میخندیدم دعواش کردم اونم هی میگفت:منطقی شُحبت میکنیم دوشت داشتن حق هر آدمیه..
چند وقتی گذشت و به قول خودش «شِتاره شُهیل شُدم» خیلیا اومدن و رفتن خیلیا ادعا کردن که "دوستم" دارن...
اما دیگه هیچوقت کسی منو"دوشت"نداشت...

"شکیلا نوشت"