یه قسمت دیگه ای از داستان زندگیم که داغونم می کنم .

خلاصه سرتون را درد نیارم بچه ها به خاطر اینکه می دانستم اگر به مامانم بگم مامانم بهم می گه لوس نشو ! برای همین هیچی نمی گفتم فقط غصه می خوردم .تو این بین به بابام خیلی خوب شده بودم چون همیشه باهاش تنها بودم یعنی خدا خیرش بده اگر الان به آدم عقده ای تبدیل نشدم به خاطر بابامه ولی خوب خواهرم اونم نمی تونست ببینه واقعا دارم می گم بچه ها چند بار بابام گفته. بود من این دخترم را یه جور دیگه دوست دارم وقتی بابام برام وقت می گذاشت و باهام بازی می کرد خواهرم همش بهم چشم غره می رفت  کلا خوشش می آمد مامان بابام من را دعوام کنند انگار از درون حس خوبی بهش دست می داد اما به خدا وندی خدا من هیچ وقت اینطوری نبودم همیشه دوستش داشتم

بچه ها سر عروسیش به خدا به همین قبله از هیچ کاری دریغ نکردم انقدر براش دوندگی کرده بودم که به خدا از نفس افتاده بودم بعدشوهرش صبح رفته بود گلگی کرده بود که چرا این لباس من را اتو نکرده ! 

سر خواستگار اولم که بهم خورد و من همیشه عاشقانه دوستش داشتم اول نشست زیر پام که چرا پیگیرش نمی شی یه زنگ بزن بعد که من یه بار از سر دلتنگی و بی طاقتی فقط زنگ زدم که صداش را برای آخرین بار بشنوم بهم گفت اگر باباش بهت می گفت دست از سر پسر من بردار چی کار می کردی ها؟؟؟؟؟ اصلا باورم نمی شد که اینطوری داره بهم می گه اخه خودش تشویقم کرده بود خلاصه اون شب خونشون برای اولین بار احساس تنفر را تو وجود خودم حس کردم ولی بچه ها سرکوب کردم چون دوست نداشتم بد باشم خلاصه سرتون را درد نیارم 

خلاصه بچه ها این گذشت و هر بار که خانواده شوهرش از اخلاق و زیبای من چیزی می گفتند عصبانی می شد که بابا آدم باید عاقلباشه ببینیه کی از آدم تعریف می کنه

حتی یه بار شوهرش از من تعریف کرده بود که چه قدر ظریفه داشت دیونه می شد 

عزیزم ادامس اینجاست 

https://www.ninisite.com/discussion/topic/4601930/داستان-زندگیم?postId=143178547