سلام عزیزا خیلی دلمپره درد هایی که نمیشه به کسی گفت همیشه ارزو داشتم بچه دار شم دست بچمو بگیرم باهاش برم بیرون ولی الان شوهرم نمیزار یا خودش میبره یا مامانش فقط تو خونه بهم دستور میدن این کار کن اون کار کن حتی تا بقالی نمیتونم برم بچم جلو زار میزنه واسه بیرون ولی نمیزاره میده دست مامانش ببره پارک اگه من بخام ببرم میگه پارک جای خوبی نی بارها رفتم اخرای کارم بوده گفتم عیب نداره درست میشه من خیلی باهمه مشکل های زندگی کنار میام ولی این یک چیز اذیتم میکنه ترخدا راه کار جدایی ندین چون اصلا نمیتونم چون عاشق بچم شوهرمم به شوهرم قول دادم تنهاش نزارم😔😔😔😔ولی ازیک طرف بچم عین بچه های بی مادر فقط حمالیش مال منه😔😔😔
کپی خانواده منن .
خانواده خوده من ... زندگیم عین قرنطینه کرونا بود . الانم اونطوریه
اره .
ولی اینا یه افکارایی دارن :(
میگن ابروی ما هستی . فردا چیزی بشه ابروی ما میره نه شوهرت .میگن دختر فلانیه :(
اصلا یه افکارایی دارن خدا به دور کنه .
مثلا میگن تو بری بیرون و گردش . فردا خدا تو رو در این دنیا دچار گرفتاری و بدبختی میکنه ما هم باید عذاب تورو بکشیم .
باور کن سرمو میخوان بزنم به دیوار از این افکارای پوچشون .
هنوز پیرم نیستن آ . جوان هستن .
یه خواهر مجرد هم توی خونه دارم .... صدرحمت به پدرو مادرم .
هنوز مذهبی هم نیستیم بگم مقنعه و چادر روی سرمونه .
باز تو میگی خانواده شوهرتن . من چی ؟؟؟؟
خاااانواده خودم هستن .
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
34 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
