سلام دوستای خوبم،من نظرم اینه که قبل بچه دارشدن واقعا زندگیم هدف خاصی نداشت البته ورزش حرفه ای میکردما اما کم کم دلم خواستش..شوهرمم خداروشکرخوب بود بااومدن بچه دلگرمترم شد به زندگی، اما اما اما
بخاطراین بچه دارشدن تواین زمونه سخته که ما اولا جونمون مثل قدیمیا نیست تغذیه هامون مصنوعیه رفتوآمدا کم شده بچه همش باید تو آپارتمان باشه بگیم نکن بشین دست نزن،بچه های الان بجای اینکه تو کوچه با همبازیاشون مشغول شن سرگرم تبلت وگوشی شدن توخونه نشستن کلافشون کرده،
ما زنای ایرانی دست تنها بچه بزرگ میکنیم همه مسئولیت بچه به عهده مادره منظورم بزرگ کردنش حاملگی رو میگذرونیم زایمان سخت شیر دادن بیخوابی شستن بچه حمام کردنش غذا دادنش به خونه وشوهر رسیدن به خودمون که دیگه وقت نمیشه برسیم تا بچه بزرگ شه ،
اگه مثل خارجیا پرستار بچه یه چیزعادی بود وبرامون میگرفتن خیلی از مشکلات حل میشد،
حتی زمان های قدیم بچه ها دایه داشتن که مسئولیت مادر یکم تقسیم میشد...
الان هزارجور فشار هست اوضاع اقتصادی و شرایط الان باعث شده کمترکسی به بچه فکرکنه یا همون یدونه بستش باشه...
این نظرمن بود