سلام خانومای نینی سایت یکم راجب بابام میخوام بگم سبک بشم
بنظرم مرد خوبیه نماز شبشم میخونه ولی واس خانوادش خوب نیس فکر میکنه فقط پول بده کافیه
بچه بودم خیلی منو میزد بهم میگف باهام حرف میزنی تو صورتم نگاه نکن بخاطر همین الان من با اینکه خودم دانشجو روانشناسیم مشکلی دارم ک نمیتونم تو صورت هیچ بنی بشری نگاه کنم مستقیم حتی آقا پسری ک قراره باهاش ازدواج کنم هیچوقت نتونستم مستقیم تو چشماش نگاه کنم فقط وقتی حواسش نیس میتونم نگاش کنم
تو دانشگاه همش سرم پایینه بیرون از خونه بشدت گوشه گیرم دوستای خیلی کمی دارم همشون همونایین ک تو دبیرستان دوست بودیم ارتباط برقرار کردن برام بشدت سخته صحبت با غریبه ها اذیتم میکنه حتی اگ خانم باشه
میدونم ک همه اینا ریشه تو کودکیم داره و تقصیر بابامه الان 3 سالی هست ک دست روم بلند نمیکنه ولی واقعا تاثیراتش روم مونده آدم بشدت عصبیه
منم حالت تهاجمی دارم همش
اصلا نمیدونم چیکار کنم حتی با استادمونم حرف میزنم نمیتونم تو صورتش نگاه کنم درو دیوارو نگاه میکنم ک باعث میشه طرف مقابلم فک کنه بی ارزشه
کسی راهکاری نمیدونه؟،، ☹️
