من سی سالمه ده ساله تهران زندگی می کنم ولی هیچ دوستی ندارم که باهاش راحت باشم و بیرون برم خیلی تنهام از دوستای دوران مدرسه که با هیشکی در ارتباط نیستم از بچه های دانشگاه هم چند تایی هستن که خیلی کم همدیگه رو می بینیم شاید سالی یک بار. تو کل آشنا و فامیل وهمسایه با هیشکی صمیمی نیستم. شما چه جوری دوست پیدا می کنید؟ شما هایی که خونگرم و صمیمی هستید؟