خدا هر جایی رو میتونه پر کنه
اما تنهایی رو وقتی میفهمی که خودت خدا باشی
نه من ،نه تو و نه هیچکس دیگه ای جز خدا این حسو تجربه نکرده و هیچکسی جز اون هم اینو نمیتونه تحمل کنه
هرچی بیشتر فکر کنی بیشتر از درکیات دور میشی
فرض کن مثلاً تو خدا باشی
نه هیچ رقیبی داری
نه کسی که تورو کامل درک کنه
نه کسی شبیه خودت
اگه اون مسئولیت رو داشتی
اولین چیزی که داشتی افسردگی حاد بود
کلا وقتی دنیایی رو فرض میکنی که تموم نمیشه
و معلوم نیست تو این جهان بزرگ چند تا سیاره مثل ما موجودات زنده داشته باشه
یه نفر رو میخواد که قدرت خیلی بالایی داشته باشه
و هر کسی چنین موجودی رو با این قدرت
بزرگ ترین ترسش میدونه