عنوان نداره

بچه ها من یه چند ماهیه به شدت افسرده شدم و صبحا با اظطراب از. خواب بیدار. میشم همه علایم افسردگی رو دارم بی میلی بی انگیزه اظطراب تشویش و نگرانی احساس گناه احساس پوچی لذت نبردن از هیچی  بماند. که همه اینا تقصیر. شوهرمه و وقتی اون کنارم باشه بیشتر. عذاب میکشم بعضی وقتا میگم ازش جدا شم و دوباره خودسازی کنم اما بچه دارم و بچه وقتی دوتامون رو باهم میبینه خوشحالو ارومه اما من دارم عذاب میکشم اما به رویه خودم نمیارم و صبح بدون توجه به احساسم بلند میشم و کارامو انجام میدم و به خودم میگم من بچه کوچیک دارم باید پاشم اما از درون داغونم طوری که همسرم هم فهمیده فقط وقتی میخوابم ارومم اخرین بار. هم سر. یه دعوایه مسخره که همسرم راه انداخت و زنگ زد. مادرم و گفت دخترتون مریضه روانیه و هزارتا بد و بیراه به مادرم گفت و اون قضیه باعث شد من یه اشتباهی بکنم که فکر همون باعث شد. از نظر روحی بهم بریزم البته ما از. اول مشکلات زیاد. داشتیم و قضیه اش خیلی مفصله همش احساس میکنم مادر. بدی هستم دلم میخواد جدا شم تا راحت بشم اما به خاطر. بچه نمیشه تازه از. شیر. گرفتم افسردگی شدید. دارم موندم چه کار. کنم چه جوری به خودم کمک کنم  حالا که همسرم فهمیده من افسرده ام دیگه کارم نداره