سلام خانوما من دانشجوی ترم سوم پیام نور هستم و ۲۲ سالمه ...متاهل یک سال و نیمه که ازدواج کردم و همسرم ۳۴ سالشه و در یک شرکت خصوصی به صورت قراردادی مشغول به کار با حقوق نزدیک ۳/۵
ساکن تهران😊 مستاجر ولی احتمالن تا سال بعد بتونیم در کرج خونه بخریم...اگر هم نتونیم میتونیم رهن خوبی بدیم
ماشین هم داریم
خانواده ی من و همسرم شهرستان هستند و من اینجا فقط یک خواهر دارم..که جاری هم هستیم
مشکل تنبلی خفیف تخمدان دارم و به یک دکتر بسیار خوب مراجعه کردم گفتن ترجیح ما اینه که قبل از شدید شدنش باردار بشید....
خواهرم هم همین مشکل رو از نوع شدید دارن و متاسفانه تا الان باردار نشدن😔😔😔 به همین خاطر خانواده ی خودم اصرار دارن زود بچه دار بشم.....
همسرم هم متاسفانه مشکل جهش کم اسپرم دارن
ولی میتونیم بچه دار بشیم البته بهمن ماه بادار شدم و سقط کردم ...رشد بچه متوقف و سقط شد...
و من بسیار زیاد به کار خارج از منزل و مستقل شدن علاقه دارم و با این شرط ازدواج کردم و اصلن حتی ۱ درصد به کار نکردن فکر نمیکنم...همسرم هم در درس خوندن و هم کار بسیار مشوق من هستن...
با همسرم تفاهم داریم و مشکل خاصی نداریم و واقعن همو دوس داریم
همسرم ادم بسیار مسئولیت پذیری هستند و قول دادن مواقعی که خونه هستند حتمن کمک کنن و با شناختی که از ایشون دارم و علاقه ی شدیدشون به بچه مطمئنمکمک میکنن...
البته شرایط کاریشون کمی سخته و ساعت ۶ و ۷ میان منزل ....ولی تصمیم گیری راجب بچه داری رو به من محول کردن..تا زمانی که خودم دلم بخواد بچه دار بشم
حالا پزشکم به من گفته از الان دوباره میتونم اقدام کنم که اونم کم کم شاید یه ۶ ماهی طول بکشه و زمان ازدواجم برسه به ۲ سال
ولی من کمی دو دل هستم
۱.فکر میکنم بهتره بچهدار بشم و در دوران دانشجویی فرزندم رو بزرگ کنم تا بعدن تموم شدن درسم بتونم برم سر کار با توجه به اینکه کمکی ندارم تا بعدن مواقب بچه باشه و من بتونم کار کنم مثلن مادرم.....چون دور هستن
۲.فکر میکنم سنم کمه و احساس میکنم دوس دارم چن سالی با همسرم تنها باشم و به خودن برسم...
۳.فکر بالا رفتن سن همسرم و مشکل کم جفتمون در بارداری و ارزوی خانواده ام از یک طرف
واقعن موندم چیکار کنم لطفن کمکم کنید ممنون...