تو فامیلمون این چیزا سر افکندگیه.همه پسرای فامیل موفق تحصیل کرده صاحب زن و زندگی هستن.برعکس مال ما اینجوری شد.شوهرمم خیلی حساسه رو اینجور مسائل اصلن رفتارای برادرمو میبینه تعجب میکنه.بنده خدا تحملمون میکنه
نه کارمون به اونجا نکشیده فعلن.من فقط به خاطر مامانو بابم کوتاه میام.تعریف نمیکنما از خودمون اما شوهرم از خانواده ای هست که اینجور مسائلو خیلی بد میدونن مثل فامیلای خودمون و اینکه از لحاظ مالی خیلی سرتر از من هست متاسفانه برادرم فک میکنم میخاد من فقط از لحاظ مالی ساپورتش کنم.قبلن میکردم خیلی اما چند وقتیه دیگه نمیکنم اونم لجش گرفته.یه اخلاقایی داره به خدا چی بگم اخه انتظار داره من ماشینو بدم بهش شبانه روزی اگه ندم دعوامون میشه بچمو بدم با دوستاش ببره بیرون منم قبول نمیکنم.شوهرم خط قرمزش بچشه
خدا خیرت بده شب عیدی چقدر سبک شدم.دلم چقدر پر بود
وای خدا صبرت بده دوست من....اما چون برادرت اعتیاد داره بهت برنخوره گلم ولی هیچ وقت اینو از یه خواهر ک بهت میگه به گوش بگیر بچه تو نده دستش اتفاق خبرنمیکنه مشکل برای بچه پیش بیاد فردا روزی هزار تا مادر و پدر پیدا میشنااااا....اونم چون داداشت اعتیاد داره رفتارش دست خودش نیس ..
قبلن چون نمیدونستم میدادم میگفتم خوب داییشه دیگه.اما از وقتی فهمیدم اوضاعش چقدر خرابه نمیدم.همین یه برادرو دارم اونم از شانس اینجوری شد خواهرم ندارم.حق با شماست میدونم شوهرم خط قرمزشه بچش اصلن شوخی نداره سر این موضوع.مامانم حسرت میخوره خداروشکر پسر داییهام پسر خاله هام همشون سر خونه زندگیشونن.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
