شوهرم گفته وڟیفته خونه مادرم کار کنی

ببین نه طوری رفتار کن که اومدی هتل نه طوری رفتار کن که انگار اونا اومدن مهمونی

درکارها کمک کن مثلا اگر قراره زرشک پلو با مرغ باشه غذا مرغو پاک کن یا سفره بنداز نه اینکه همه ی کارارو بکنی

ازاول انجام دادم عادتشون شده تااخرشبم ک بریم میشینه تا من بلند شم یسره دستوررر

تو عقد انقدر بهم نچسبین تا احترامتون سر جاش بمونه. 

لزومی نداره هر روز و هر ساعت باهم باشید. اگه خیلی اصرار به زندگی کنار هم دارید زودتر عروسی بگیرید. 

شما ازدواج کردی که زندگی مستقل خودت رو داشته باشی خانواده تشکیل بدی نه اینکه کلفت کسی بشی هیچ وظیفه ای نداری حتی برای مادرخودت چه برسه به مادر همسرت

ببین عزیزم واقعا نمیدونم چرا بعضیا فک میکنن کلفت گرفتن نه زن.

 بابا زن حرمت داره ینی چی ک وظیفته برای مادرم کار کنی؟ میخواستی بگی اشتباهی بجای کلفت اومدی زن گرفتی.

عزیزم من خودم ۵ ماهه عروسی کردم . نه زیادی کار میکردم نه کم. هر از گاهی کمک مادرشوهر میدادم ولی وظیفه نبود این لطفی بود ک من در حقش میکردم . پس شوهرت فرق بین لطف و وظیفه رو نمیدونه بهش بفهمون

خب ازين به بعد انجام نده نميشه ك اينجوري

مگه اون مياد خونتون تو ميشيني اون كار ميكنه

فقط حواست باشه زیاد کار نکنی در حده غآد خوردی ظرفارو بشوری وگرنه تا اخر لطفت میشه وظیفه

عروس یه نفره اضافه شده. مگه قبل اون ناهار و شام نمیخوردن خودشون؟؟؟

من ک کمک نمیکنم، انقو اولها کمک کردم ک شدن آقا بالاسر، الان دیگ چاپلوسی میکنن چون محل نمیدم 

خدا نگذرە از ظلمهاشون

اسی رفتی شام درست کنی؟

حوصله دعوا ندارم بخدا 

حالا عب نداره کمک کردنو دوست دارم ولی موقع مهمونیاش تابشینم میگه جلو جمع پاشو بشور پاشو جارو کن این اخلاقش خیلی گنده

من مخالفم بره پا رو پا بندازه شام و ناهارشو بیارن جلوش بخوره بخوابه

ولی وظیفه ای هم نداره مخصوصا انقدر مستقیم تو روش گفته بشه

تقصیر شوهرته. حرمت امامزاده دست متولیشه. هربار از اونجا برگشتین یک هفته بخواب بگو کمرت گرفته. هر جا نشستی هم بگو خونه اونا از کار کردن اینطوری شدی. اون قدر شوهرتو ببر دکتر و بیار و جلو دکتر بگو خونه مادرشوهرم کار می کنم اینطوری شدم که خود شوهرت حالیش بشه.

زندگی میدون جنگ نیست ولی کوتاه اومدن هم چیزیو درست نمی کنه.

عزیزم اصلا نه با شوهرت بحث کن نه هیچی اگه بگی مگه من کلفتم واین حرفا بدتر میشه من دوران عقدم اینطور بود مادرشوهرم به شدت وسواسیه هرروز کار کار کار یعنی من که خونه بابام دست به سیاه و سفید نزده بودم واسم جهنم بود شبا شبیه جنازه بودم به شوهرم میگفتم چون نمیدید همش سرکار بود،میگفت نکن خانوم نکن خودم میکنم انقد غر نزن وبحثمون میشد تا اینکه دیگه آخراش نه غر زدم نه بحث وقتی میدید کمرم درد گرفته ناراحت میشد میگفت چی شده میگفتم هیچی عزیزم یکم خستم خودش میفهمید گاهی اوقات اونقدر کارمو طول میدادم که بیاد ببینه میومد میگفت کارت تموم نشد بسته دیگه بستش کن میگفتم چیزی نیست عزیزم الآن تموم میشه یه جوری که خودش حس کرد چرا زن من باید انقد کار کنه یه روز اومد پیش همه گفت پاشو بریم خونه بابات خسته شدی بسته مگه تو فقط عروس این خونه ای جاریم برگشت به شوهرم گفت چیه مگه ماکارنکردیم شوهرم گفت زن منم به اندازه کافی تاتونسته کار کرده دیگه بسته و از اون موقع همه تا میومدم دست به چیزی بزنم میترسیدن از شوهرم.ومن مستقل شدم دیگه نه زیادمیرم نه کار میکنم نیم ساعت میرم سر میزنم باشوهرم میام .ببخشید طولانی شد.

هییییییییی خدا 

هییییییییی خدا دلم خونه ازدستشون