من بعد از سه هفته قرنطینگی امشب تصمیم گرفتم برم تو خیابون یه دوری بزنم برگردم تو خونه حالت تهوع گرفتم بابا
نه تو میمانی و نه اندوه...ونه هیچ یک از مردم این ابادی...به حباب لب یک رود قسم...وبه کوتاهی ان لحظه شادی که گذشت...غصه هم میگذرد...ان چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...لحظه ها عریانند...به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز........لحظه هاتو قشنگ بساز