برعکس اطرافیان من با دوستی نبودن
نمیگم سنتی بوده چون سنتیِ محض نبوده
مثلا خودِ پسره دختر رو جایی دیده بعد خانوادش رو فرستاده خواستگاری یا معرف معرفی کرده اما با شناختِ کامل باهم ازدواج کردن
خودم و همسرم رو هم معرف معرفی کرد اما حدودِ 6ماه باهم صحبت کردیم و با اطلاع کامل خانوادهها باهم ارتباط داشتیم بعد عقد کردیم
نمیدونم شاید چون ما مذهبی هستیم اینجوری بوده
اما خودِ همسرم میگه اگر یه پسر از دختری خوشش بیاد سریع دست به کار میشه و به خانوادهاش هم میگه دست به کار بشن
اون پسری که میگه بیا حالا فلانقدر باهم دوست باشیم اون به درد نمیخوره
ببخشید تند نوشتم دلم میسوزد سره دخترا شیره میمالن
من ۴ تا داداش دارم فقط همین یکی توشون مهربونتر و راه بیا هستش خیلی عذابم دادن مجردی همش میزدن تو سرم بشین تو خونه چادر بپوش و.....از دلایل ازدواجم یکیش همین فرار از اونا بود بخدا الان میبینم چطوری میکنن واسه زناشون جیگرم اتیش میگیره بازم با یه بچه ۷ ساله بهم گیر میدن ی وقتایی
حالا بازم با وجود همه سختی اا و اذیتا تو زندگیم میگم خداروشکر شوهرم ۱۸۰ درجه باشون فرق داره و واقعا دوسم داره
بله خیلی کمه اما انگار موندن تو امپاس چند بار خواستم‌بگم نه اما از معرفتش خوشم اومد پشتمو خالی نکرد
بردارم‌میخواست بهم‌ثابت کنه دوستی و اینا چرته وپسرا فکر خودشونن خیلی موقعیتای بهتر داشتم اما اکثرا همون اخلاقای که بدم‌میومد داشتن فامیلو که کلا قیدشو زده بودم‌متنفر‌بودم‌ازشون
