سلام بچها حدود ۶ ماهه یه پسرو میشناسم حتی ندیدمش قسمت نشده سه ماه اونوربود برا کارش . بقیه تایمهاشم سرکاربود ما کمو بیش چت داشتیم ولی فاصله میوفتاد بینشون مثلا الان بعد دوماه اومده امشب پیویم حرف زد باهام . همدیگرو دوس داریم و تقریباتفاهم داریم . کم حرف زدیم ولی راجب چیرای مزخرف حرف نزدیم . امشب گفت من چون نمیتونستم زیاد پیشت بیام نذاشتم وابستم شی نهایت میتونم ماهی یبارببینمت منم اتفاقن خیلی شرایط بیرون ندارم ولی به روش نیاوردم ک منم شرایطم همینه . ی حس متقابل داریم ک هرچقدم فاصله باشه بینمون انگار ن انگار . انگار میشناسمش چندساله اصلا ....
حرف دیگم اینه ک این تک فرزنده و تاحالا حرفی از پدر مادرش نزده ازاونجایی ک خیلی راحت میخاست بره خارج زندگی کنه واسه کارش بهش گفتم توتنها بچه اونایی نرو گفت من زندگیم جداست . شک کردم ک بچه طلاق باشه بهم ریختم . صرفا روحساب اینکه دوس داشتم زیرسایشون بزرگ شده باشه وگنه اخلاق خودش خوبه