سلام من۲۰سالمه😊 منو شوهرم سه سال عاشق بودیم و پارسال باهرسختی که بود ازدواج کردیم خیلی دوسش دارم خیلی دوسم داره خانوادش خوبن ولی انقد مشکل مالی،داریم که حتی یادمون میره یروزی ارزمون بود،بهم برسیم ۱۸۰۰حقوق قرض و قسط وام ازدواجو ،سنمون کمه ولی میتونم ب جرات بگم پیرشدیم تو مشکلات خودم دنبال کارم ولی هرچی رفتم سرکاری بوده یا همسرم اجازه نداده بخاطر محیطش به اینو اون التماس که کار درمنزل بهم بدن ولی افسوس ،نیش کنایه های اطرافیان و دوستا ب کنار چیزای خیلی ساده ایی که واسمون ارزو شده ام ب کنار پولی نداریم که من برای پلی کیستیکم دکتر برم شاید بگید خانواده ها چی راستش لنقد قرض گرفتیم که دیگه رومون نمیشه وقتی غرور شو میبینم که خورد،میشه سر پول وقتی اعصاب خوردیشو میبینم دوس دارم بمیرم😔رومم نمیشه از خدا بخوام وضع پولیمون خوب شه با خودم میگم بی انصافیه بگم خدایا پول نداریم بدبختیم ؟!!!! امروز حقوق ریختن ولی بازم مثل ماهای قبله همه چی هیچیش نمیمونه راستش
هدفم از این تایپیک این بود که دلم گرفته بود گفتم سبک شم یکی اک اینکه تایپیک زیاد،میبینم که با همسزاشون قهزن یا هرچی خواستم بگم توروخدا اگه زندگی خوبی دارید الکی و سر بحثای مسخره بین خودتونو بهم نزنید ،زندگی کنید شکر کنید که حداقلش اگر مشکلی واسه بچه دار شدن دازی حداقلش اینه پول داری که بری دکتر
