به نظر من بهشت و جهنمی وجود نداره تو هر افکاری و اگاهی که داشته باشی همون میشه بهشت و جهنمت
مثلا خوبی و کلا انرژی مثبت اون دنیا حتما جایی رو واسه خودت تصور میکنی که همه مثل توان
یا به چیزی علاقه داری اونجا واسه خودت اون رو فراهم میکنی جوری که سختته بفهمی واقعا مردی
ادمایی هم که ذات پلید و بدی دارن قاعدتا به چیزای خوب فکر نمیکنن پس در نتیجه چیزهای خوبی هم واسشون اتفاق نمیوفته این میشه همون جهنم
تو فکر کن هر روز تو استرس و اضطراب و بدبینی باشی چقدر رو روح و روانت تاثیر میزاره؟
یا اینکه ممکنه بمیری ولی روحت تو بدن یه بچه ی دیگه بدنیا بیاد و این باعث بشه تو از این دنیا اگاهی های بیشتری بگیری