بعد از ده سال زندگي با همسرم بالاخره جدا شدم، نميدونم خوشحالم يا ناراحت، از نبودنش خيلي غصه ميخورم اما يه حس راحتيه عجيبي زندگيمو گرفته، اونقدرا هم كه فكر ميكردم سخت نبود اما يه حس دوگانگيه عجيبي دارم، هنوز به هيچ كدوم از اعضاي خانوادم نگفتم، نميدونم برخوردشون چيه اما من انگار خيلي رها شدم. خانومايي كه تو غربت جدا شدين، آيا راضي هستين؟؟؟ دوستاي عزيز تو ايران چقدر طول كشيد عادت كنين؟؟؟
روز جمعه ای جدا شدی ؟
خب پدر ومادرت و بقیه خانوادت دچار شوک میشن یهو...
😳
چرا جدا شدی؟؟؟😕
مگه از یاد بردن ایران و افعانستان داره دخترم موندهوچقدر بهش وابسته بوده باشی
بچه نداری؟
بستگی داره اگه به طرفت وابسته نباشی و نفرت داشته باشی خیلی هم عالیه و راحت فراموش میکنی.
😕
الان جداشدی یعنی
ایشالله از این به بعد زندگی اونجوری که برات پر از شادی و ارامش باشه پیش بره ، زمان خیلی چیزها رو عادی میکنه
فقط دوس دارین مچ گیری کنینا....سخته عزیزم باید خودتو سرگرم کنی منم درشرف طلاقم
آره عزيزم جدا شدم نميدونم پدرم فوت شده، فقط مادرمو دارم اونم دورا درر در جريان مشكلاتم بود زياد بهش نميگفتم از رآه دور غصه نخوره فكر نكنم خيلي هم غصه بخوره اما بازم دلم نيومد بگم نه بچه ندارم، خيلي وقت بود يا همسرم رابطه نداشتم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
