پسرم 7 سالشه تازه میره کلاس اول بچه دومم هم یکسالشه شاغلم هستم بعلاوه کار خونه که شوهرم هیچ کمکی بهم نمیکنه نه که نخواد اینجوری بزرگ شده هرچی بهش میگم یکی دو روز خوبه بعدش دیگه کمک نمیکنه باید مدام بهش بگی
کمک نکردن شوهرم اذیتم میکنه بچه یکساله که از سرکار که برمیگردم یه لحظه ولم نمیکنه و جیغ میزنه بغلمو میخواد که شیر بخوره شبم تا صبح باید چند بار بلند شم شیرش بدم مدام خسته ام و عصبی
از همه معضل تر پسرم میره کلاس اول نمیدونم چند وقته بکل عوض شده از وقتی بچه دوم بدنیا اومده حساس شده مدام بهانه میگیره اذیتم میکنه
دیروز هرچی باهاش حرف میزدم توجه نمیکرد چندبار صداش کردم حتی نگام نکرد
هیچی نگفتم پا شده بی اجازه از خونه رفته بیرون بهد یکساعت برگشته گفتم کجا بودی؟ گفت رفتم تو کوچه با بچه ها بازی کنم خیلی عصبانی شدم بی اجازه رفته بود
بردمش خونه مامانم اینا رفته بود با بچه داداشم رو چهارپایه از بلندی افتاد چنان جیغ زد تمام بدنم به رعشه افتاد دیدم افتاده رو زمین داره گریه میکنه فک کردم دست وپاش شکسته بازم عصبانی شدم چیزی نگفتم
دوباره شب موقع غروب داشت تو حیاط بازی میکرد یه چیزی برداشته محکم کوبونده به کنتور برق خونه مامانم یکدفعه برقا رفت صدای مهیبی اومد فقط خدا رحم کرد بهشون ایندفعه نتونستم خودمو کنترل کنم با تمام وجود زدمش و بهش چنگ انداختم تمام بدنش کبود شده حقش بود خیلی اذیتم کرد
دیشب که خوابید دلم براش سوخت عذاب وجدان گرفتم
بنظرتون کدوممون مقصره؟
7 سالشه اولین بار بود کتکش زدم