سلام دوستای عزیزم...من ۶ ساله ازدواج کردم و تک دختر هستم و یه دختر ۵ ساله هم دارم...تو این مدت تو شهر خودمون بودیم...الان همسرم به خاطر کارش اصرار داره بریم شهر خودشون...من واقعا نمیدونم چی کار کنم...از یه طرف به مادرم وابسته ام و مادرمم خیلی ناراحته از یه طرف اگه برم نزدیک فامیل شوهر میشم و داستاناشون از طرف دیگه شوهرمم تحت فشار گذاشتتم که دیگه اینجا نمیخوام بمونم....شما بودید چه میکردید؟😓
بستگی داره شوهرت و خانواده ش چجور یباشن باهات.
نمیرفتم پیش فامیل شوهر
تو نمتونی کاری کنی چون اون دیگه عزم رفتن کرده
مامانتم بگو بیاد ی بچه ک بیشتر نداره
واقعا كارش اونجا بهتره يا نه فرق خاصيم نميكنه؟!
باهاش میرفتم هرچند دوری از مامان واقعا سخته. فامیل شوهر هم بستگی به رفتار خودت داره.
من خودم درحال حاضر دور از شهر پدر و تو شهر شوهرم زندگی میکنم
کاش توی شروط ضمن عقد قید میکردی حق انتخاب محل سکونت با شما بود
اگه از شوهرم راضی بودم میرفتم چون اونم چند سال پیش فامیل من بوده و دور از خونواده ش بعدم زندگیم مهم تره
شما باید همسرت رو انتخاب کنی با خانواده همسر هم درگیر نشو کلا مادرت اگ تنهاس میتونه بیاد اون شهر
بستگی به شوهرت خانوادش داره ولی نره بمون پیش خانوادت
مامانتم ببر بنده خداکجابمونه تنهایی لااقل مواظبش باشی
شما یا باید همینجا بمونی یا بری شهر شوهرت اما نزدیک منظورمان این نیست که بری تو کوچه شون شما اینور شهر اونا اونور شهر بعدشم از اول هر طور برخورد کنی همون عادتشون میشه به نظرم اگه شهرت خوبه همونجا بمون
من نمیرفتم باهاش
من یکساله کل فامیل و خانواده م رو ترک کردم بخاطر شوهرم اومدم گرمای اهواز و ماهشهر رو تحمل میکنم....حتی خانواده شوهرم به شدت مخالف بودن که من همراه شوهرم نیام پیششون شیراز بمونم تا شوهرم انتقالی بگیره بیاد ولی خودم مخالفت کردم اولش سخت بود برام ولی الان خیلی خوشحالم که اومدم چون شوهرم بیشتر از قبل دوستم داره میگه هیچ وقت این ازخودگذشتگیت رو فراموش نمیکنم که همراهم اومدی غربت
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
