شوهرم‌معلمه ۲۵۰۰میگیره ۶۰۰میمونه برامون همش میره پای قسط و وام تا اخر ما نمیرسیم اصلا
آخه واسم جای سواله که همه واقعا عین ما هستن... مثلا تخم مرغ تموم میشه دییییگه نمیتونیم بخریم شاید تا یکماه هم نخریم راحت بگم دو ماهه ماست نخریدیم با اینکه شوهرم غذا بدون ماست نمیخورد. یچی تموم میشه مجبورم برم سراغ یچیز دیگه تا اونم تموم کنم
اخر هفته مهمون میاد برام برنج داره تموم میشه گوشت و مرغ و روغن و قندم تموم کردیم حالا دیروز خقوق گرفتیم بریم از اون ۶۰۰برای بچم پوشک بخرم و بقیشم خرج کنم اونارو بخرم
بیاین بگیم ماهی چقدر درآمد داریم
۳۷۰۰ قسط میدیم هیچی نمیمونه برامون با مسافر کشی سر میکنیم
ما همین خرج خوردو خوراکو موندیم وامو قسط هیچی یعنی اهل وام اینا نیستیم ولی با این حال در آمد صفر شده اصلا کار واسش نمیاد که خرج خوراکمونو درست حسابی بدیم. پارسال اینا یادمه حتی با شوهرم دعوا میکردم که چرا اینقدر کار میکنی دیر میای یکم بیا بچه رو بگیر. الان از صبح خونه تا شب.
والا مام داغون شدیم
ولی فقط من حس میکنم ماییم که داریم روز به روز بدتر میشیم تو اطرافیانم ماشالاه همه دارن یا خونه میخرن یا ماشین
احساس میکنم داریم زیر این همه فشار له میشیم
اگر ماشین داره شوهرت بره مسافرکشی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
49 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
