پایبز که رفتم دانشگاه سرم به درسم گرم شد و همزمان حالم یه کم بهتر.رابطم با سینا خیلی کمرنگ شده بود.ازش زیاد خبر نداشتم تا اینکه فهمیدم سر یه داستان و مساله از دانشگاه اخراج شده و میخواد از ایران بره.حس کردم همه چی تموم شد و خب احساسی بهش نداشتم که زیاد ناراحت بشم میدونستم قراره بره جای بهتر.ترم چهارم خیلی تو درسام‌پیشرفت کردم رشتمو دوست داشتم.چندتا دوست خیلی خوب پیدا کردم همش همایش و سمینار میرفتیم کتاب میخوندیم و فیلم میساختیم و خیلی خیلی خوب بود.کم کم به یکیشون به اسم آرمان علاقمند شدم.مهربون بود و هوامو داشت و برای تولدم یه نقاشی کشید،دیگه واقعا عاشقش شده بودم و برای من که تشنه محبت بودم بهتر از اون وجود نداشت.برخلاف سینا که خودش و شرایط و آرزوهاش با من فرق داشتن آرمان مثل خودم بود.سه ماه کنار هم بودیم تو دانشگاه و چندتا سفر و کنسرت هم رفتیم،همیشه هم پیام میدادیم و از حال هم با خبر بودیم.تو همین اوضاع مامانم چندتای دعوای شدید راه انداخت و گفت دیگه نمیتونه منو تحمل کنه و منو فرستاد پیش بابام.بابام وضع مالی و شغلی خوبی داشت ولی خیلی بد زندگی میکرد تو خونش حتی مبل نداشت و دوباره افسردگیم داشت برمیگشت.حالم خیلی بد بود.تو دوران انتخابات هم که تو ستاد فعالیت داشتم یه بار سینا اومد و دیدمش.چندماه ترکیه بود و برای ارشد میخواست بره اروپا.تابستون یه سفر هم با دوستامون رفتیم ولی من دلم پیش آرمان بود،سینا رفت و حالم خیلی بد بود و اول پاییز که آرمان رو دیدم پیشش گریه کردم و گفتم دوستش دارم.
حال من به اندازه کافی بد هست اگر به نظرتون واقعی نیست یا ساختگیه یا هرچی به حال من فرقی نداره این جهنمیه که من چندساله توشم
باهام خوب برخورد کرد ولی گفت ازش یه بت ساختم و نمیتونه مسئولیت قبول کنه.حالم واقعا بد بود،از همه جا درمونده،یه ماه بعدش سینا خانوادشو فرستاد خواستگاریم و مامان بابام از خداخواسته بهش جواب مثبت دادن.انقدر حالم بد بود که ۶ ماه با هیچکس حرف نزدم.یه حلقه دستم کرده بودن و قرار شده بود دوسال بعدش که درسم تموم میشه عقد کنیم.تو اون گیر و دار حالم مامانم خیلی بد شد چون مریض روحی بود و تو بیمارستان بستری شد.یه کم خودمو جمع و جور کردم و سعی کردم یه کار پاره وقت پیدا کنم.ارمان هم هیچی نمیگفت،نمیدونم حال من براش مهم بود یا نه.رفتم سرکار و یه کم حالم بهتر شد،مامان بابام اجازه نمیدادن گواهینامه بگیرم و کلاس زبان برم ولی سینا تشویقم میکرد،یکی دوبار هم اومد ایران برای نذریشون و دیدن خانوادش ولی من دلم باهاش صاف نمیشد.سعی میکردم درس بخونم و کار کنم و ذهنمو درگیر کنم.سینا هم یه خونه مجردی کوچیک داشت که زیاد خوب نبود ولی من اونجا تنها بودم آروم میشدم.
