منم تا چند وقت پیش مثل شما فکر میکردم همش میگفتم چرا باید یه نفرو وارد این دنیای پر از سختی بکنم اونم تو همچین جغرافیایی که هر روز با هزار تا مشکل سر و کله بزنه ولی خوشبختانه یا متاسفانه میل به مادر شدن در من بیشتر از حد تصورم بود و با علم به اینکه ممکنه زندگی زناشوییم سرد و کمرنگ شه برای بارداری اقدام کردم هرچند که مثل شما در سفر و خوشگذرونی نبودیم که نگران از دست رفتنش باشیم و من نقش مادر بودن رو از همسر بودن بیشتر دوست دارم به هر حال تمام اینها بسته به احساساتتون هست ولی با اینحال حق طبیعی و مطلق شماست که نخوای فرزندی داشته باشی و باید بهتون احترام گذاشت که زیر بار تابوهای اجتماعی روی خواسته خودت پا نمیزاری
ادم عاقل و بالغ
بااااااااااااید
شعور این رو داشته باشه
که
زندگی قبل و بعد از بچه داری باهم فرق میکنه
اگه شعور داشته باشن طرفین
زندگی روز به روز شادتر هم میشه
چند سالته. شاید چن سال دیگه نظرت عوض بشه در رابطه با بچه وقتی که ببینی همه اطرافیان بچه دارن و زندگی شیرین و شما هم.بالخره از تفریح رفتنای دو نفری خسته میشین و یه هیجان جدیدی میخای تجربه کنین اونوقت خدا نکنه که از سن باروریت گذشته باشه که باید سختیهای زیادی تحنل کنی مخصوصا اگه شوهرت بچه خاسته باشه که دیگه....... من خودم.ده سال بچه نداشتم همه خوشی هم با شوهرم کردم.ولی اخرش نمیشد و بجایی بچیزی کم بود و الان الحمدلله جای خالی. تو زندگیم پرشده و راصی هن هستیم
منم فک میکنم بچه زندگیمو داغون میکنه بچه های دیگرانو میبینم ضعف میکنم باهاشون ساعتها باری میکنم ولی خودم اقدام نمیکنم
عزیزم ما هزار تا دلیل بیاریم که نظر شما تغییر نمی کنه .... مادر شدن یه موهبت الهی که از ابتدای خلقت توو وجود هر زن نهادینه شده ، این که شما حالا نمیخواین یا دوس ندارین هم باز قابل احترامه ، همه جای دنیا حتی سلبریتی های معروف دنیا هم چند تا بچه دارن ، من دوتا بچه دارم العی شکر توی این هشت سال یه شب هم از همسرم جدا نخوابیذم ، هردو تامون هم بهم وابسته تر شدیم ... دلیل سردی چیز دیگه ی نه بچه ...
