فکر نمی کنم فصلِ جدید به این زودیها شروع بشه، به دلیل اینکه هم روی انتخابِ تجربه کننده ها حساس هستن و هم باید راستی آزمایی بشن و هم باید دونه دونه به شهر و روستاها سفر بشه و بعد هم که ضبط و تدوین.
البته به احتمالِ قوی سریِ دومِ برنامه قسمت‌های زیادیش در آلمان ضبط بشه و از تجربه کننده های آلمان و کشورهای دیگه هم استفاده بشه.
بله متاسفانه تجربه کننده ها خیلی قضاوت و در بعضی موارد هم تمسخر و دستمایه ی شوخی و خنده شدن.
در همین سایت یکی دوتا تاپیک دیدم که با خنده و مسخره در مورد این برنامه صحبت می کردن.
اکثرِ این افراد، با پافشاری و خواهشِ آقای موزون راضی به مصاحبه شدن، دقیقا به خاطرِ نگرانی از همین قضاوتها و برچسب هایی که در جامعه و دوستان و فامیل، به اونها زده میشه.
تجربه کننده های منفی هم که به خاطرِ ترس از آبرو و قضاوتِ نابجا و مسائل اخلاقی، از مصاحبه خود داری کردن و اکثرا یا تجربه ی خودشون رو بازگو نمی کنن، یا اگر هم بازگو می کنن اجازه ی عمومی کردن و انتشارِ اون رو نمی دن دلیلش هم کاملا واضح هست ( برای تشریحِ تجربه ی منفی شون باید گناهانی رو هم که مرتکب شدن تشریح کنن)
خیلی برام عجیبه که این اندازه دنیای آدم ها متفاوته و برداشت ها فرق داره ، یه عده با خوندن چهارتا کتاب که اصلا معلوم نیست با چه موضعی نوشته شده ادعای فیلسوف بودن دارن و حتی وجود خدا رو انکار میکنن و عالم معنا و تجربیات نزدیک به مرگ و توهم ميدونن !!! شنیدن تجربیات این آدم ها خودش یه فرصت ویژه است واسه ما زمینی ها تا به خدا ایمان بیاریم و حضورش و با تموم وجود باور و درک کنیم ولی با بعضی ها هر چی صحبت کنی بی فایده است انگار دوست دارن که انکار کنن و نمیخوان که بدونن حتی اگه انتهای وجودشون ندايي ميشنون که مبنی بر درست بودن و صحت این حقایق هست .
من یه دوستی دارم حدود 9 ساله که می شناسمش ، قبلا نماز ميخوند و روزه می گرفت و زیارت دوست داشت و....خلاصه به خدا ایمان داشت ، 5 ساله که ندیدمش و فقط تلفنی با هم در تماسيم، چند وقت پیش یه چیزی گفت که خیلی ناراحتم کرد ، گفت خیلی مطالعه کردم و فهمیدم تا حالا هر چی از دین و خدا بهمون گفتن دروغ بوده !! کمی باهاش صحبت کردم تا قانعش کنم ولی حس میکنم بی فایده است ، میخوام آدرس سایت تجربیات نزدیک به مرگ و براش بفرستم تا مطالعه کنه اما امید چندانی به بازگشتش ندارم ، خواهشا هر کسی که این پست و می خونه برای بازگشت این شخص دعا کنه یا حتی یه صلوات بفرسته تا شاید خدا به خاطر دل های پاک شما بهش رحم کنه ، چون احساس میکنم اگه برنگرده عاقبت بدی در انتظارش هست ، آدم وقتی اطلاعات نداره و انکار کنه گناهش کمتر از اون کسی هست که میدونه و خودش و به نادانی زده.
خانم سپاس عزیز لطفا هر وقت مطالب جدید اضافه کردید من و هم تگ کنید ، ممنونم 😍
سلام عزیزم، اگر بگم چشم و حتما، ممکنه فراموش کنم و مدیونت بشم.
ولی معمولا هر دوسه روز یکبار، مطالبی اضافه می کنم، شما اگر دوست داشتی هفته ای یکبار سر بزن.
کاملا با صحبتهای شما موافقم، تا الان دلایلشون این بود که می گفتن مگه تا حالا کسی از اون دنیا برگشته یا از اون دنیا خبر آورده، ولی حالا همین افراد رو که از مرگ و آستانه ی اون دنیا برگشتن هم، قبول ندارن.
خیلی ممنون عزیزم ، خودمم همیشه به تاپيک تون سر میزنم .
جالبه بدونيد که همه اونايي هم که حتی تجربه نزدیک به مرگ داشتن هم بعد از بازگشت اصلاح نشدن و شاید حتی مسیر بدتری رو انتخاب کردن، البته که احتمالا تعداد این افراد خیلی باید کم باشه . من یکي رو می شناسم که خیلی زندگی سخت و نابسامانی داشت ، پدر و مادرش از هم جدا شدن و هر دو بچه ها شون و رها کردن به امان خدا و هیچ کدوم مسئولیت شون و قبول نکردن با اینکه 7 تا بچه داشتن ! بچه ها هم هر کدوم یه جوری رفتن سراغ زندگی شون ، پدر که کلا معلوم نبود کجا رفته و زنده است یا مرده ، مادر خانواده هم بعد از مدتی با یه آقایی ازدواج کرد ، البته بچه ها ناچارا با مادرشون زندگی میکردن اما نه به صورت دائمی ، یکی از بچه های این خانواده که یه دختر تقریبا هم سن و سال خودم هست و فکر میکنم ته تغاری خانواده محسوب بشه به خاطر سختی های زیادی که تو زندگی کشیده بود و کتک هايي که از عمه خورده بود و حتی شوهر مادرش هم بهش چشم داشت ( البته خودشم اصلا اهل رعایت نبود ) چند بار خودکشی کرد و تا آستانه مرگ می ره اما زنده می مونه ، حتی سال ها بعد معتاد میشه و یه بار احتمالا به خاطر مصرف بالای مواد مخدر توی پارک و توی جوب می افته و لحظاتی از مرگ و تجربه میکنه ، به صورت جزئی نمیدونم چی دیده و شنیده اما میدونم که بهش گفته بودن چون جوان هستی یه فرصت دیگه بهت داده میشه تا زندگیت و بسازی ، وقتی برگشت به دنیا خدا طوری همه چیز و درست کرد و ابروش و خرید که هیچکس نفهمید این کجا رفته و چیکار کرده و....خدا خیلی کمکش کرد ، من شاهد رنج های این آدم نبودم اما امدادهای الهی رو ،با چشم خودم و با تمام وجود می دیدم، دیدم که خدا چطوری این و توی آغوش خودش گرفت ، اما افسوس ....افسوس که نفهمید ، معجزاتی تو زندگیش اتفاق افتاد اما اونا رو نادیده گرفت و الآن تو منجلاب غوطه ور شده ، خیلی جای افسوس داره اما هدایت آدم ها زوری نیست ، وگرنه خدا یه تجربه نزدیک به مرگ نصیب همه مون میکرد !
این شعر رو آقای موزون توی صفحه شون گذاشته بود، منم اینجا فرستادم.
سلام عزیزم
من تا به حال به موردی برنخوردم که بعد از تجربه نسبت به قبل از تجربه بدتر شده باشن. اکثرا خیلی مهربون تر و حساس تر و نسبت به مخلوقات خدا مسول تر و دلسوزتر شدن البته همونطور که در برنامه ی زندگی پس از زندگی دیدیم که تجربه کننده ها می گفتن اینطور نیست که بعد از تجربه، دیگه معصوم و مُبرا از گناه شده باشن وهنوز هم خطا و اشتباه دارن ولی سعیِ خودشون رو بر درستکاری میزارن ولی به ناچار و به جبرِ جامعه و جایزالخطا بودنِ انسان، بالاخره ممکنه هر از گاهی خطا و لغزش هم بکنن
ولی مهم این هست که آگاه و هوشیار، به افکار و احساسات و اعمالمون باشیم و در صورتِ لغزش، دوباره به مسیرِ اصلی برگردیم و سعی در جبرانِ اشتباهمون داشته باشیم.
ما به این دنیا برای یادگیری و رشد اومدیم و یادگیری هم بدونِ آزمون و خطا و چالش، امکان پذیر نیست. مهم این هست که ما توی اشتباه و گناه نمونیم و از اون درسهای لازم رو بگیریم و به جای سرزنشِ خودمون و درجا زدن در اون وضعیت، خودمون رو نجات بدیم و دوباره به مسیرِ درستِ زندگی برگردیم. اگر قرار بود که ما زندگیِ کامل و بدونِ عیب و نقص و عاری از هر اشتباهی داشته باشیم که فرشته بودیم نه انسانِ جایزالخطا و مختار، و همونجا در ملکوت می موندیم و دیگه نیازی به فرود اومدن روی زمین و تجربه ی زندگیِ زمینی نبود.
ما همه، روح های شجاعی هستیم که اومدیم اینجا خودمون رو به چالش بکشیم و با حقِ انتخاب و اختیاری که از طرفِ خدا داریم، با آزمون و خطا و در مسیرِ زندگیِ زمینی درسهایی رو یادبگیریم و روحمون رو رشد و پیشرفت بدیم و دوباره به خونه برگردیم.
ما همه دانشجویانی در دانشگاهِ بزرگِ زمین هستیم.
بعضی‌ها مون با نمراتِ درخشان و پایان نامه‌ای کاربردی و موفق، فارغ التحصیل میشیم.
بعضی‌ها مون واحدهایی رو می افتیم ولی مجداً اونها رو پاس می کنیم.
بعضی‌ها مون با نمراتِ ناپلئونی، فقط یه مدرکِ به درد نخور و غیرِ کاربردی می گیریم چون در طی تحصیل، مدام به تفریح و خوشگذرونی و بازیگوشی مشغول بودیم و درس و دانشگاه رو جدی نگرفتیم.
بعضی‌ها مون هم متاسفانه مشروط میشیم و عمر و هزینه ای رو که کردیم رو فنا می کنیم.
عالی بود، عالی 😍😍😍😍
خیلی زیبا بود.
واقعا هر مصرعش کلی حرف و مفهوم داشت. ✨✨✨
