بیاین دردو دل

بچه ها 30 هفتس باردارم و تقریبا استراحت مطلقم چون سره بچه تو واژنمه و حس بدی دارم و درد دارم و طول سرویکسمم 33 بوده جدا ازهمه این حرفا شوهرم خیلی دلمو میشکنه و سرم داد میزنه دلم خیلی پره من اینجا تنهام خانوادم شهرستانن شوهرم یه پسر داره که از 4 سالگی من بزرگش کردم الان 8 سالشه پسرش برام مثه بچه خودمه هیچ فرقی نمیکنه اما خیلی بخاطره اون منو دعوا میکنه و داد میزنه منم همش گریه میکنم یکذره منو درک نمیکنه اتاقه بچه نامرتبه میگه چرا جمع نیکنی نمیتونی به خودش بگو تا جمع کنه اخه اونم هرچی میگم به حرفم گوش نمیده به حرفه باباش گوش نمیده چه برسه به من خیلی اذیتم خیلی گریه میکنم شوهرم وسواس شدید هم داره تا قبله حاملگیم نمیزاشتم خونه کثیف باشه اما الان واقعل نمیتونم ولی رو این موضوع حساس شدم که بخاطره یه پسره 8 ساله که بزذگ شده و میفهمه چرا باید سرم داد بزنه و دعوا کنه همش میگه اون بچس بچس بچس انتظار داره بچه رو بزارم بالاسرم حلوا حلوا کنم اینم بگم من واقعا مادره خوبی هستم یعنی تا جایه ممکن کم نزاشتم و این بچه به من میگه مامان و مامانه خودشو از همون 4 سالگیش دیگه ندیده یعنی مادرش نخواست که ببینه خلاصه بگم که از اول زندگیم کم توقع بودم چیزی نخواستم کاره خاصی برام نکردن منم چیزی نگفتم بااینکه شوهرم تقریبا دستش به دهنش میرسه اصلا چجور حرف دلمو بگم حساس شدم دیگه تو دلم عقده شده نشده من یه چی بگمو بگه چشم الان یه ماهه دلم بستنی قیفی میخواد به جونه خودم که هزار بار بهش گفتم انگار نه انگار حتی پول توجیبی هم نمیده تا حرفم میزنم چون وضعیت مالیش تحصیلاتش همه چیشون از من و خانواده من بهتره سریع منو تحقیر میکنه حتی بعضی وقتا با زنا لاس میزنه حس میکنم اصلا دوسم ندارم دلم خیلی پره بخدا الانم که حاملم همش انقباض دارم و درد دارم شکمم مثله توپ سفت شده نمیدونم دردمو به کی بگم یا چیکا کنم که یکی نازمو بخره اصلا داغونم بهم میگه تو 23 سالته ولی از این بچه بچه تری نمیخوام قضاوتم کنین ولی یه چی بگین اروم بشم غصه سره دلم گیر کرده نمیتونم نفس بکشم اصلا برام دعا کنین اگه نمیگفتم خفه میشدم