تا حالا در مورد اهدای جسد چیزی شنیدین؟
شاید این سوال را در ذهنتان مرور کنید مگر میشود کسی پیکرش را پس از مرگ به پزشکی قانونی و دانشگاههای علوم پزشکی اهدا کند برای تشریح اندام و کلی هم دانشجو بالای سر جسد بایستند و به دقت به جاهایی که با تیغ تیز پاره میشوند نگاه کنند! آیا واقعا کسی هست این کار را کند؟
پاسخش آنقدرها هم سخت نیست؛ بله کسانی هستند برای پیشرفت علم حاضرند پیکرشان را اهدا کنند. سال گذشته که دکتر احمد شجاعی، ريیس سازمان پزشکی قانونی کشور با اعلام رسمی از مردم خواست که برای اهدای اجساد به سازمان پزشکی قانونی کمک کنند بیش از صدها تماس با شماره تلفنهای این سازمان گرفته شد و نیمی از تماسگیرندگان خواستار اهداي پیکر شدند.
پای حرف چند نفر از آنهایی که حاضر شدهاند پس از مرگ پیکرشان را برای مطالعات تحقیقاتی اهدا کنند، نشستهام؛ آدمهایی که نه تنها از کارشان پشیمان نیستند بلکه از بقیه هم میخواهند تا در صورت موافقت خانوادههایشان جسد خود را به دانشگاههای علوم پزشکی اهدا کنند.
«اسماعیل» جوان 27 سالهای است که سال گذشته در تماس با پزشکی قانونی ضمن اعلام رضایت و ثبت مشخصات خود به دفترخانه رفت و رضایت کتبی داد تا پس از مرگ هیچ مانعی برای اهداي پیکرش وجود نداشته باشد.
او درباره این تصمیمش میگوید:« خیلی وقت بود به این فکر بودم که بعد از مرگم بدنم را برای پیشرفت علم اهدا کنم و پیش خودم میگفتم وقتی از دنیا بروم، بدنم میرود زیر خاک و چند هفته بعد تبدیل به مشتی استخوان میشود پس بهتر است بتوانم با اهدای آن در مسیر پیشرفت علم و نجات جان بقیه به جامعهام خدمتی کنم.