سه شب قبل از مرددنش اومد به خوابم داشت خاک بازی میکرد لباسش سبز بود دستشو گرفتم‌گفتم بیا بریم الان بابا میاد ناهار‌بخوریم،دستشو‌کشید از دستم‌گفت مامان میخوام با بچه ها خاک‌بازی‌کنم شما ناهار‌بخورین‌من بعدا میام‌پیشتون
چه وحشتناک
نمی آید مرا باور
و من با این شبیخونهای بیشرمانه و شومی که دارد مرگ
بدم می آید از این زندگی دیگر
ندانستم، نمی دانم چه حالی بود
پس از یک عمر قهر و اختیار کفر
آه
نشستم عاجز و بی اختیار، آنگاه
به ایمانی شگفت آور
بسی پیغامها، سوگندها دادم
خدا را با شکسته تر دل و با خسته تر خاطر
و در من باوری بی شک و از من سخت ناباور
نهادم دستهای خویش چون زنهاریان بر سر
که زنهار، ای خدا، ای داور، ای دادار
مبادا راست باشد این خبر، زنهار
تو آخر وحشت و اندوه را نشناختی هرگز
و نفشرده ست هرگز پنجه ی بغضی گلویت را
نمی دانی چه چنگی در جگر می افکند این درد
من مادربزرگم ۴۰ سالش بود دخترشو از دست داد، پارسال‌تو۱۰۰ سالگی‌فوت کرد و بعد شصت سال هنوز با غم دخترش گریه میکرد
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
