چقدر اعتقاد دارین که آدم باید بدون توقع خوبی کنه؟
من یه جورایی نمیتونم قبولش کنم
به هر حال ما آدما موجوداتی هستیم که جمعی زندگی میکنیم و تنهایی رو زیاد دوست نداریم
همه مون تو زندگی موقعیت هایی برامون پیش میاد که یا احتیاج به کمک داریم یا میخوایم یه غمی رو با کسی در میون بزاریم که دلمون سبک شه یکم یا دلمون میخواد تو یه شادیمون دیگرانم شریک کنیم تا بیشتر شاد باشیم
پس اگه من یه جایی کمکی به کسی کردم نه اینکه توقع داشته باشم طرف جبران کنه ولی دلم میخواد منم اگه به کمک احتیاج داشتم کمکم کنه، اگه تو غم یه نفر کنارش بودن دلم میخواد اونم کنارم باشه، تو شادیهای دیگران شرکت میکنم که دیگرانم تو شادی من کنارم باشن