سارا خانم سلام @sra_mhdzdh  
خواهش می کنم متن من رو بخون هرچند که طولانی هست.
سارا عزیز شما اینجا تاپیک زدید پس معلومه دلتون می خواد در مورد تصمیمتون با دیگران صحبت کنید. ببینید چقدر دوستان حاضر توی سایت مهربون هستند که توی ۲۶ صفحه سعی داشتند شما رو از تصمیمتون منصرف کنند :) ضمنا خدا رو شکر که تشریف بردید منزل...
پیام هایی که نوشته بودید خیلی کوتاه بود ولی چیزی که متوجه شدم شما ۱۷ سالتونه و پیش دانشگاهی هستید. چقدر خوب...! ۱۷ سالگی یعنی سنی که شما کم کم وارد دانشگاه میشید و سنی که آینده و زندگیتون رو می سازید. هنوز اول راه هستید و خیلی فرصت دارید بهترین تصمیم ها رو برای زندگیتون بگیرید.
یه جا گفته بودید کسی مشکلات من رو نمی فهمه... فکر می کنم مشکلات شما هرچقدر هم بزرگ باشه از یه دختر بچه فقیر ۱۰ - ۱۲ ساله که سایه پدر و مادر بالای سرش نیست, دستش رو جلوی مردم دراز می کنه و سقفی روش سرش نیست بیشتر نباشه. درسته؟
شما الان هنوز کم سن هستید و خیلی تحت الشعاع مسائل احساسی قرار دارید. احساس ناامیدی, افسردگی, غم, دپسرسی و ... برای همه پیش میاد و این موضوعات کاملا طبیعی هست. فراموش نکنید که زندگی خیلی سخته و باید خیلی مقاوم باشید که بتونید در مقابل مشکلات مقاومت کنید.
اما در مورد خودکشی... شما به خودکشی فکر می کنید چون هدفی برای زندگیتون ندارید. هیچ برنامه ای برای کنکور, دانشگاه, کسب درآمد و ... ندارید. وقت بزارید و ببینید به چه چیزی علاقه مند هستید در همین زمینه تحصیلاتتون رو ادامه بدید. دوره کارشناسی (لیسانس) رو اصلا توی ماکو باشید بعدش اگه یه دانشگاه خیلی خوب قبول بشید هیچ کس نمی خواد مانع پیشرفت شما بشه...
خودکشی و حتی فکر کردن به اون فقط از آدم های ضعیف سر میزنه به دنبال حل کردن مسئله باشید نه پاک کردن صورت مسئله!
اگه پیامی بزارید حتما خواهم دید.
موفق باشید.