مادرشوهر م وپدرشوهرم فقط بچمودوست دارن،من وقتی میرم خونشون خیلی کم محلی میکنن بهم انگارکه من ادم نیستم،اینقدر قربون صدقه بچه شش ماهه من میرن درحالیکه بیشترمواقع جواب سلامم هم نمیدن،محبتشون فقط محبت به بچمه انگار،ازطرفی مادرشوهرم قبلابهم انگ نازایی زد درصورتیکه مشکلی نداشتم،به خداازدست رفتاراشون روانی شدم،اصلادرک ندارن انگار،مادرشوهرم فوق العاده زن خودبزرگ بینی هست که حتی اجازه صحبت هم به من وهم عروسم نمیده ومدام دخالت میکنه ودل میسوزونه
من به بچم شیرخشک میدم ازوقتی زایمان کردم ده باربهم گفته ماشیرخشک وپوشک واسه بچه میگیریم میاریمش خونمون بمونه تنها،یعنی دراین حدمنوادم حساب نمیکنه که مادربچه ام،وقتی میخوام شیربدم به بچم مدام شیشه رومیگیره که خودش به بچه بده
امروزاعصابم ازدستشون خورد شد گفتم شمامنودوس ندارین فقط بچه رومیخواین اگبچه نداشتم محل سگم هم نمیذاشتین،البته ایناروباناراحتی گفتم به خانم هم برخورد وشروع کرد به دفاع ازخودش که من خوبم و.....
لطفابیاین ارومم کنیداعصاب ندارم
خب حالا چرا اینقدر برات مهمه که دوستت داشته باشن؟
کلا کمتر برو
اصلا جواب نده محل نده
بچه رو هم هیچ وقت نزار
با شوهرت اوکی کن ..با کسی در نیفت
به نظر من دوست نداشته باشن اصلا مهم نیست
ولی وقتی بگن بچرو تنها میاریم و فلان من کلا دیکه خونشون نمیرم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
46 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
