عدم نزول بیضه

دکتر فریدون خیام فر فوق تخصص اورولوژی ضلع شمال شرقی پل گیشا 

ببین من تو یه سایت راجبش خوندم خیلی کامل توضیح داده بود. فکر کنم دکتر رنجبری بود

عههه منم خیلی سرج کردم راجع به این مطلب میتونی لینک شو بزاری من بخونم

http://drranjbari.com/ سایتشو برات پیدااا کردمممم  

سلام عزيزم.من امروز پسرمو بردم سونوگرافي گفتن بيضه هاش بالاس فردا قراره برم پيش دكتر كه ببينم جراحي ميخواد يا نه الان ٧ماهشه خيلي نگران كه جراحي بخواد.شما كه پسرتونو جراحي كردين چه جوري بود چقدر طول كشيد جراحيش؟جراحيش تموم شد بهوش بود؟درد داشت؟ببخشيدا خيلي نگرانم😔

سلام عزیزم .میشه بپرسم دکتر چی گفت؟

پسرمنم این مشکل رو داره پیش دکتر روز رخ وکجباف زاده رفتم که نظر هر دوشون عمل هست خیلی نگرانم ولی متاسفاته چاره ای نیست غیر از عمل

سلام دوستان من پسرم 14 ماهشه و از بدو تولد بیضه راستش بالا بود، هفته پیش عملش کردیم و به خیر و خوشی تمام شد، چون خودم خیلی نگران بودم و تو اینترنت خیلی دنبال بودم میخام براتون تمام جزییاتو بنویسم. 

ما مشهد هستیم، از بدو تولد تا 7 ماهگی پیش دکتر بسک آبادی بردیم و ایشون بعد از دوبار سونو نوشتن که پیش دکتر علمداران بردیم گفتن ببریم پیش جراح ولی چون من خیلی میترسیدم نبردیم و یکبار حدود 8 ماهگی رفتیم پیش دکتر امیدیان چکاپ کلی و ایشون گفتن تا یکسالگی وقت هست برای عمل و من تمام این یکسال با نگرانی عمل و امیدواری اینکه بیضش خودش بیاد پایین گذروندم🤦

یکسالگی بردیمش پیش خانم دکتر جودی که خیلی ازشون تعریف شنیده بودیم، توی بیمارستان رضوی که البته توی بیمارستان اکبر هم هستن، خانم خوش برخوردی بودن ولی من و همسرم حس کردیم بیشتر برای جلب مشتری و بازاری بازی مهربون هستن و البته منشی ای به ظاهر مهربونی هم داشتن که مدام میگفتن فقط بیمارستان رضوی عمل کنید و بیمارستاتهای دولتی افتضاحه و وحشتناکه که این برخوردشون هم خیلی تو ذوق ما زد و حس بدی بهمون دست داد، از دوستم که پرستار بیمارستان اکبر بود پرسیدم دکتر جودی چطورن و اون ازشون راضی نبود و حس مارو مبنی بر بازاری بودن ایشون تایید کرد، دکتر پریسا سعیدی و محمدی پور رو بهمون معرفی کرد ولی ما نتونستیم از دکتر سعیدی وقت بگیریم چون ایشون مثل اینکه عمل های ساده رو انجام نمیدن و سرشون خیلی شلوغه، دکتر بعذی پیش دکتر محمدی پور تو بیمارستان شیخ رفتیم، دکتر شوخ و تقریبا خوش برخوردی بودن که ما رو استرسی کردن که خیلی دیر آوردید و همین پس فردا وقت عمل🤯 من کلی استرس گرفتم، همسرم پرسید عمل آسونیه گفت از نظر من هیچ عملی آسون نیست😶تنها راهنمایی که ایشون کردن من پرسبدم کدوم بیمارستان تو مشهد بچه رو تو بغل مادر بیهوش میکنه و ایشون گفتن بیمارستان اکبر.. بعد از محمدی پور که بخاطر استرسی کردنش خوشم نیومد ما سراغ دکتر رضا شجاعیان در بیمارستان اکبر رفتیم که دوست پرستارم هم ایشونو تایید کرد، خوش برخورد بودن و گفتن موقع مناسبی برای عمل هست و دیر نشده و برای بعد عید به ما وقت عمل تو همون بیمارستان اکبر دادن

 و گفتن از 5 صبح به بچه شیر ندیم و 9 صبح بیمارستان باشیم، ایشون گفتن تا لحظه عمل اگه بچه بی طاقتی کرد میشه بهش اب و قند بدیم که روز عمل گفتن نباید میدادیم🤔(ولی ما تا ساعت 9 صبح بهش اب و قند دادیم و اتفاقی نیفتاد خدا رو شکر) 

صبح ساعت 5 صبح که اخرین بار به بچم شیر دادم، از 6 صبح بیدار شد و شیر میخاست و من ندادم و اون گریه میکرد، یکساعت باباش سرگرمش کرد و من خوابیدم ولی بچم نمیخوابید و بی طاقتی میکرد، از 7 من بیذار شدم و سخترین قسمت ماجرا تا 8 نگهش داشتم و اون گریه میکرد و من شیرش نمی‌دادم (به شما پیشنهاد میکنم حتما پارک یا بیرون برید تا این زمان راحت بگذره) ساعت 8 رفتیم بیمارستان و 8.15 رسیدیم، از همون دم در مامان منو که همراهمون اومده بود راه ندادن و با گریه از ما جدا شد(اگه تونستید به اطرافیان مخصوصا مادر بزرگها نگید تاریخ عملو چون خیلی ناراحت میشن و مادر رو هم بیشتر نگران میکنن) بعد از پذیرش به قسمت دی کلینک رفتیم، بچه ها با لباس عمل همراه مادر و پدر در اون قسمت داشتن بازی میکردن و کاملا خوشحال بودن، جو خیلی خوبی بود، پرستار مهربونی بود و کلا حس نمیکردی عمل سختی در پیش باشه، بچه من توی دی کلینیک اصلا اذیت نکرد و حتی کلی بازی کرد و خوابید.. بعد نوبت عمل شد و ما به همراه پرستار رفتیم به قسمتی که عملها انجام می‌شد، من هم لباس سبز پوشیدم و پلاستیک پام کردم و وارد شدم، قبل از اتاق عمل یک اتاق بازی با اسباب بازیهای بسیاز خوب وجود داشت که واقعا عالی بود، اونجا استرسم کلی کم شد و با دوتا مادر دیگه و بچه هامون کلی بازی کردیم، تا اینکه منو صدا کردن و با بچم رفتیم و نشستم روی یک صندلی بچمو بغل کردم و روی دهنش یک ماسک گذاشتن و یکم گریه و دست و پا زد و بعدش بیهوش شد و خانوم پرستار گفت روی تخت بذارش تا ببرش، برای بعضی ها شاید این قسمت سخت باشه ولی برای من خیلی خوب بود، همینکه توی بغل خودم بیهوش شد و بعد ازم گرفتنش عالی بود، رگ گیری و همه کارهای دیگه هم بعد از بیهوشی انجام میدادن براش و عالی بود بنظرم(چون بچه من تپل بود و کلی نگران بودم برای رگ گیری اذیتش کنن ) حدود یک ساعت و نیم پشت در اتاق عمل منتظر بودیم، بعضی مادرا خیلی نگران بودن و گریه میکردن و بعضیا راحت بودن، من و همسرم خونسرد بودیم، پرسنل واقعا خوش اخلاق بودن، یک مادری شاید هر یکربع میرفت زنگ میزد و درو براش باز میکردن و میپرسید بچم الان کجاست و.. و با خونسردی تمام جواب میدادن که عالی بود👍 ولی من فقط یکبار رفتم گفت عملش تمام شده به هوش بیاد صدات میکنیم، وقتی صدام کردن بچم روی تخت چرخدار قسمت در اتاق خروجی اون قسمت با پرستار کنارش بود، حالت منگی داشت و ناله میکرد و میخاست بلند بشه، منو شناخت و میخاست بلند شه بیاد بغلم، فکر میکنم یکم دیر صدام زدن کاش میشد زودتر صدام میزدن، تو اسانسور که بودیم بچم با اینکه درد داشت خودشو چرخوند و بلند شد و من بغلش کردم، پر از باند بتادینی بود قسمت پایینش و صحنش برام ترسناک بود، پرستار گفت بغلش کن و دیگه بچم از بغل من و باباش بیرون نیومد، هی میخوابید ولی باز میخواستیم بذاریمش رو تخت دوباره بیدار میشد و گریه میکرد، دوباره رفتیم همون دی کلینیک، با یک پرستار ثابت و یک پرستار که میرفت و میومد، بچه رو به خودمون دادن و گفتن یکم اب قند اروم بهش بده و یکم شیر بعذش خیلی اروم اروم،ولی بچه من اولش هیچی نمیخورذ و میخوابید، گریه هاش ناجور نبود و ناله بود بیشتر، یکم که گذشت دستمون اومد و نگرانیمون برطرف شد، پوشک شل بستیم بهش چون لخت بود و تو اتاق عمل پوشکشو دراورده بودن، قسمت زیر شکمش پانسمان داشت، روی بیضه راست در حد 6 تا بخیه بود و زیر بیضه راستش یک بخیه کوچیک بود انگار.. بعد از حدوذ دو ساعت مرخص شدیم و با بچه اومدیم خونه، توی خونه روی تخت خودش خوابید.. باید بگم بعد از عمل یکم بی توجهی شد به بچه ها و مادر و پدرها در قسمت دی کلینیک، خودمون هی میرفتیم سوال میکردیم خوب چیکار کنیم قرص چی بهش بدیم، گفتن دکترش که چیزی ننوشته اگه تب داشت شیاف یا قطره استامینوفن، خیلی خونسرد بودن(البته باید بگم واقعا عملش سرپایی و الکی محسوب میشد)  

بچم تا حدود 10 شب خوابید و ما هیچ دارو و شیافی نذاشتیم براش، یکم هم داغ بود و البته عصر تو خونه بعد از کلی شیر خوردن بالا اورد حسابی، البته گفته بودن زیاد ندین چیزی بهش ولی دیگه من فک کردم چند ساعت گذشته اوکیه و گذاشتم هرچی میخاد شیرمو بخوره که کار بدی کردم و بالا اورد... برای شب من ترسیدم درد و تبش زیاد بشه و حدود 10 یک شیاف استامینوفن براش گذاشتم، از نیم ساعت بعذش بچم سرحال شد و شروع کرد به راه زفتن🤯 شب البته راحت خوابید ولی صبح بدون هیچ مشکلی بیدار شد و شیطون بازیای قبلش، راه میرفت و میخورد زمین🤦 البته خدا رو شکر هیچ مشکلی براش پیش نیومد، روزای بعذی هم عالی گذشت، واقعا عملش راحت و الکی بووووود، همه رو نوشتم براتون که بگمتون الکی مثل من جوش نزنین واقعا الکیه عملش،در حد چند ساعت بچتون یکم غر میزنه و تمام... حدود4 روز بعد ما بردیمش حمام و پانسمان شکمشو کندیم،(البته گفته بودن دوروز بعد اگه کنده شد اوکیه و میشه بردش حمام ولی ما تا 4 روز صبر کردیم) یکم صحنش ناخوشایند بود، بخیش کشیدنی بود... ولی جوش خورده بود..بخیه های روی بیضش تا حدود 6 روز افتاد همش، بعد از 10 روزم رفتیم بخيه زیر شکمشو دکتر با سرعت برق و بدون درد کشید(کلی نگران بخیه کشیذنش هم بودم الکی) یک بخیه زیر بیضش گفت تا یکماه ممکنه طول بکشه بیفته، گفت بیضشو با اون بخیه پایین نگه داشته... در ضمن در اخر بگم دکتر محمدی پور بنظرم دکتر خیلی متعهدی بودن یکم پشیمون شدم پیش ایشون نبردم، یکی از مریضای همون روز بیمش مشکل دار شده بود د خود دکتر محمدی پور پیگیزیش کرده بود درست بشه، دکتر شجاعیان هم خوب بودن ولی خیلی سرشون شلوغه..

احیانا اوریون نگرفته بوده پسرتون؟