سلام. اول بگم من کنکوری سال ۹۴ هستم و خوندن تجربه ی من خالی از لطف نیست.
تجربه ی من اینه که تقریبا ۸۰ درصد افراد ایرانی اعتقاد دارن انتخاب رشته ی اشتباه کردن. اونم نه انتخاب رشته ی کنکور. بلکه انتخاب رشته ی دبیرستان!!!
خود من سال ۹۱ که دوم دبیرستان میرفتم باید انتخاب رشته میکردم. و چه رشته ای رفتم؟ انسانی نرفتم چون حفظیاتم خوب نبود! ریاضی نرفتم چون فیزیک خوشم نمیومد! رفتم تجربی چون دوستامم تجربی رفتن دورهم خوش باشیم. هرچند من از بچگی از خون و آمپول تماااام چیزهای مربوط به بیمارستان متنفر بودم. به همین مسخرگی و بچه بازی ای من داوطلب تجربی شدم. حالا بگذریم که تجربی فقططط در حد یکی دو فصل فیزیکش کمتر بود و تعداد داوطلبان کنکور تجربی از مجموع داوطلبان ریاضی و انسانی بیشتر بودن. بگذریم. این از اشتباه اول.
سال ۹۴ کنکور داشتم و از یکسال قبل واقعا شروع کردم درس خوندن و از اول هدفم رشته های شناور بود که از تمام رشته ها میتونن برن مثل مدیریت حسابداری اقتصاد و... یعنی ار رشته های تخصصی تجربی واقعا بیزار بودم.
از اونجایی که من تو کل دوران تحصیل واقعا نفر اول همه جا بودم، خب مدرسه مطمئن بود من حتی اگه سال اول هم پزشکی یا پیراپزشکی نیارم، دیگه سال دوم حتما میارم. ولی من نمیخواستم دوباره اشتباه کنم و بخاطر اسم پزشکی، دوباره یه اتتخاب اشتباه کنم.
سه سال پیش همین مواقع ها رتبه ی منم اومد و رتبه ی خیلی خوبی بود. انتخاب رشتمو انجام دادم، از اول شروع کردم حسابداری و مدیریت و اقتصاد انواع گرایش ها رو زدم و حتی یک دونه رشته ی اصطلاحا "دهن پر کن" نزدم. خداروشکر خانواده ای هم نداشتم که حاضر باشن به هررررر قیمتی رشته ی مورد علاقه ی اونا رو بخونم..
ادامه کامنت اول
