پس کجان اونایی ک میگن ب هرچی فکر کنی همون میشه؟؟

امشب بعد از ی مدت روابط سرد باخواهرشوهرم که باش خیلی صمیمی بودم،صداش کردم وبش گفتم ک چرا کم پیداشده؟اونم شروع کرد انتقاد حتی گریه کرد به خاطر رفتارایی ک از من وشوهرم دیده وازمون انتظارنداشته.واز نظر اون تمام خانواده از منوشوهرم این رفتارا رو دیدن.وهمه ناراحتن ازدست ما وبه خاطر رفتار سنگین ما کمتر میان خونه پدریشون چون ماباخانوادا همسرم تویه خونه مشترک زندگی میکنیم.درحالیکه من همیشه آرزوم این بود ک بشم ی عروس دوست داشتنی که همه رو دور هم جم کرده به هر بهانه ای.که همه ازش راضی باشن یاحداقل ازم دلخورنباشن همیشه هدفمو رواین چیز گذاشته بودم.اما الان باحرفای خواهرشوهرم دیدم قضیه دقیقا عکس این حالته.وهمه دلخورن.حالا رفتارای من وهمسرم ب شدتی ک خواهرشوهرم گفت بد نیست ولی خب رفتارامون خوب هم نیس خودمم قبول دارم ولی این سنگینیمون مال چیزاییه ک دیدیم رفتاراییه ک دیدیم.ولی الان خیلی ناراحتم اینکه همه ازمون ناراحتن.بعد اون همه تلاش واسه این قضیه