عزیزم گاهی باید برای حفط بقای زندگی که دوست داری یکم فکر کنی نه فقط از رو عصبانیت و احساس که اگه این باشه هممون روزی صد بهانه پیدا میکنیم که بریم قهر و به قول یکی از بچهها به چی شوهرمون دلخوش باشیم گکدوممون صد درصد میتونیم بگیم شوخرمون جوااااااهره و هیییچ عیبی نداره ؟؟هر کس یه عیبی داره .باید یاد بگیرم به همدیگه راه حل درست بدیم .نه اینکه با جار و جنجال بخوایم درستش کنیم.که تو جنجال و قلدری هیچ وقت هیچ چیز درست نمیشه.یکی من تلافی کنم یکی اون .یرو تا الی ماشالله.گاهی سیاست زنانه و مدیریت زندگی از شمشیر برنده تره.من تجربه شخصی خودمو بهش گفتم
وضع شوهر من به حدی بد بود که یک هفته بهد عروسیم خواهر شوهرم منو کشید کنار گفت میخام ازت سوالی بپرسم .من من کرد و گفت حقیقتش میدونیم شوهرت دست بزن تو مجردی زیاد داشته .میخام بدونم یوقت کتکی چیزی که اتفاق نیوفتاده!!!من که روز سوم عروسیم تجربش کرده بودم .گفتم نه اهل این صحبتا نیست.در صورتی که میتونستم ابروشو ببرم.با حرف و سیاست حلش کردم.شکر خدا.خوشحالم که متوجه اشتباهش شد...