داستان زندگی من .عبرتی برای دیگران

تا زمان مدرسه 

یه دختر درسخون بودم که فقط سرم تو درس و کتاب بود

دختر بودم شیطون و سر و زبون دار و درسخون

جر درس و مسیر خونه و مدرسه چیز دیگه ای رو نمیشناختم

تا اون سن حتی تنهایی سر کوچه نرفته بودم 

سال اول کنکور رشته فنی مهندسی یه دانشگاه دولتی تراز اول قبول شدم

و از شهر سکونتم دور شدم

تازه داشتم استقلال و تنها زندگی کردن و زندگی مجردی تو خوابگاه رو مزه مزه میکردم

چون قیافه خوبی داشتم و خوش سر و زبون بودم و زیاد اهل تحویل گرفتن پسرا نبودم

زود تو دانشگاه کانون توجه شدم

هرجا میرفتم خاطرخواه پیدا میکردم

از بچه درسخونا و مثبتای دانشگاه گرفته تا پسر شیطونای دانشگاه دلشون میخواست باهام دوست بشن

اما من اونقدر صاف و ساده بودم

اینقدر دنیام کوچیک بود

که حتی حرف زدن با پسر واسم گناه محسوب میشد

بزرگترین اشتباه زندگیم همون چشم و گوش بسته بودن من بود

کاش اینقدر ساده و چشم و گوش بسته نبودم

ترم یک دانشگاه گذشت

دورم شلوغ بود

عادت کرده بودم همیشه یه خاطرخواه سمج داشته باشم

یه جورایی غره به خود شده بودم

فک میکردم خواستنی و مطلبوم

همیشه کانون توجه ام

همیشه جذب میکنم بقیه رو

اما خودم از کسی خوشم   نمیومد

فقط دنبال درس و هنر بودم

میخواستم پیشرفت کنم

تا اینکه یه پسر سمج امون منو بریده بود..ول نمیکرد..خواستگارم بود...

هرکاریش میکردم ول نمیکرد

تا اینکه دوست هم اتاقیم پیشنهادی بهم داد

گفت با این پیشنهاد میتونی اون پسر و دک کنی

دوستم گفت با یک پسر آشنا شو و دوست شو

وقتی تو دانشگاه با پسری دیده بشی

دیگه بقیه دست از سرت بر میدارن

و نمیدونم چرا من این پیشنهاد احمقانه رو جدی گرفتم

بچه بودیم

18 ساله بودیم

به نظرمون ته راه حل فیلسوفانه همین بود

تو همون مقطع

یه پسر 27 ساله

متین و موقر و چشم عسلی 

بهم پیشنهاد آشنایی داد

درسش تموم شده بود

برای کارا فارغ التحصیلی اومده بود دانشگاه

که منو دید و خوشش اومد

چقدر قشنگ حرف میزد

چقدر مرتب بود

به نظرم چقدر فرق داشت با اون بچه جقله های سال اول و دومی

گزینه خوبی بود انگار

ولی بازم ته دلم خواستم ناز کنم واسش

انگار یه جورایی دوست شدن واسم سخت بود

ناز کردم

اما اون نازمو میخرید

هرجوری ناز میکردم اون بیشتر طالب میشد

بالاخره قبول کردم باهاش برم کافی شاپ

چقدر تو کافی شاپ قشنگ نگام میکرد

انگار یه مجسمه دیدنی جلو روش بودم

از نوک پا تا فرق سر منو برانداز میکرد

انگار باورش نمیشد جلوش نشستم

منم ته دلم انگار یه چیزی تکون خورد

حس کردم یه پسر جا افتاده جلو رومه

که میتونم بهش تکیه کنم

مودب حرف میزد و متین

منم مسخ بودم انگار

تو عمرم با پسر بیرون نرفته بودم

بعد کافی شاب 

تو تاکسی

بهم گفت میای بریم خونه دوست من؟

یهو انگار آب یخ ریختن روم

خودمو جمع و جور کردم

گفتم راجب من چی فکر کردی

گفت الکی گفتم فقط خواستم امتحانت کنم