چقد درک کنم و هیچی نگم دیگه

دقیقا چه کارایی داری که شوهرتم حتما باید باشه؟درباره خرید کردنم شوهر منم موقع خرید میگفت هرچی خودت دوس داری تو خانم خونه ای.

بهت حق ميدم... عصبانی هستی... بخاطر کارهای عروسی روت فشاره... بیخیال گلم... ب نظرم اگه ميشه برو خونه مادرشوهرت و بهش بگو تایم نداریم... اگه ميشه یکم مراعات کنن.... تا مراسم برگزار بشه... 

خب بهش بگو محترمانه برادرانش بیاره وسط گود

خب حداقل الان باهاشون صحبت کنه با زبون نرم راضیشون کنه بگه فعلا تا مراسم عروسی یه خورده هاومو داشته باشین

شما که درک نداره همون شروع نکنی بهتره،میدونی بلند کردن و رسیدگی به ادمی ک فلجه و از پس کارای خودش برنماد چقدر سختی داره؟میدونی سه نفر هم واسه رسیدگی به این ادم وقت و توان کم میارن؟تا الان دو ثانیه زیربغل پدرشوهرتو گرفتی ک بذاری زو ویلچر و نتونی   و گریت بگیره؟کل مشکل شما دوتا تبر و تخته و فرشه؟شعور و درکتون در این حده ک میخاین همسرتون پدرتون ول کنه بیاد واسه دوتا نیر وتخته اونم تو این وضعیت؟بخدا درک کردن سخت نیست،اگه نکیتونی از الان شروع نکن،چون ادامه داره و همسرت نمیتونه تو این وضعیت خانوادشو تنها بذاره

اتفاقا استارتر حق داره ایشونم میگه فقط همین یک ماهو میزاشتن ما به کارامون برسیم نه اینکه همه به کار خودشون برسن فقط اینا تو این شرایط درگیر باشن. همیشه که نباید یکی جور بقیه رو بکشه اگه این نره اونا مجبورن بیان حداقل همین یک ماه

کاملا درکت میکنم چون شبیه این مسأله رو داشتم ولی چیزی نیست که الآن حل بشه باید صبور باشی شاید چند سال طول بکشه تا کم کم شوهرت بفهمه که باید هوای زندگیشو شمارو داشته باشه تازه اونم اگه شما عاقلانه و با صبر و تحمل رفتار کنی و با ملایمت و یواش یواش براش توضیح بدید در غیر اینصورت که اصلا شوهرت سرلج میفته و اوضاع بذارم میشه

فعلا سعی کن در کنار این شرایط در بهترین حالت روحی باشی و از مراسم عروسیتون لذت ببری

لحنی هم که اول تاپیک داشتی می‌دونم از فشاریه که روته 

فقط مواظب باش جلوی شوهرت اینجوری حرف نزنی 

من هروقت خیلی داغونم و دلم میخواد خودمو خالی کنم اینجور حرفا رو به مامانم میگم هم می‌دونم می‌شنوه و راهنمایی می‌کنه هم اینکه خودم تخلیه میشم هم حرفم جایی درز نمیکنه البته مامان من آدم با ظرفیت‌ها و حرفایی من باعث برخورد بدش با خانواده شوهرم نمیشه 

اگه مامانت کشش داره و حرفتو جایی بروز نمی‌ده و خودش اعصابش خورد نمیشه که بهش بگو 

یا به دوست قابل اعتماد و عاقلی اگه داری یا مشاوری چیزی

خلاصه یه جا خودتو تخلیه کن و با شوهرت آروم و منطقی حرف بزن

البته زیاد نه   هر از گاهی وقتی فکر می‌کنی حالش خوبه و میتونی با بیان خوب بهش بگی

فقط روی چند سال حداقل پنج سال بر نامه ریزی کن 

عجله نداشته باش که خراب میشه