من اهل گردش بودم تقریبا تمام استان های ایران رفتم بجز دو سه تاش
یه چیزایی از مردم شهرها میگم که شاید فقط خودشون میدونن
تو خراسان شمالی میدونن بش قاردش و باب امان چیه ولی بقیه شاید ندونن ، تو مرکز استانشون یعنی شهر بجنورد اصلا نون لواش نمیپزن ، وقتی از بجنورد بگی یهو لهجشون سوئیچ میشه رو لهجه خاص بجنوردی میگن عههه توام بوژنوردی؟
ترکا فکر میکنن از همه بیشتر چایی میخورن ولی ندیدن که اگه چندتا کُرد پیش هم باشن و گرم صحبت بشن یه سماور تو ده دقیقه خالی میکنن ، و بعد یکم چایی خوردن میگن من فره برسیمه و میرن دنبال آشپزی
از اون ور فقط تبریزیا میدونن ساری قلی خان کیه 😂 یاشاسین
تو مازندرانم که سالهاست آملیا و بابلیا با هم در کل کل هستن سر اینکه کی باکلاس تره و اگه بخان خیلی بهت محبت کنن میگن دار تی موس 😂
اصفهانیا هم از اون بچه هان که هر کجا میرن دور و برشون پره آدمه چون جیبشون چرب و چیله 😂 من آخرش نفهمیدم معمای این شیرینی پولکی چیه ؟ خب انگار نبات رو گذاشتی زیر پرس له کردی همونه دیگه
شیراز هم که برسی فقط میگن بخور حرف نزن بعدش بریم بخابیم 😂 اگه دل درد گرفتی میگن نمه نمه بخور ، غذا مثل گلوله هست اگه خوردی باید بخابی
بازم بگم؟
