تویڪ قصیده ے نابے وواژه واژه عزیز
که شاعرانه وزیدے به پیکر پاییز
نجیبِ بومیِ سبزینه پوشِ کشمیری
تنت حکایت باغ ولبان تو گلریز
کویر داغ وجودم ترڪ ترڪ شده است
بریز عطر تنت را به متن این جالیز
فداے دامن پر مهرت اے صحیفه ے ناز
وفور نعمتے وپیش تو جهان ناچیز
به جلوه هاے رکوع تو کوه ها به سجود
قیامتِ عطش آلودِ مبتلا بر خیز
بگیر عمر مرا وبه یڪ غزل بنواز
هزارویکشبِ شیرین بهارِ مهرانگیز