ما رشتیا یه جمله داریم که میگه :تی غُصِه آخر مِرِه کوشِه:)یعنی غم و غصه نبودن و دوری و نداشتن تو منو میکشه یه چیزی مثل تاسیان و نبودن و جای خالیه جیگرگوشت که هرروز میکشتت و زندت میکنه ...خواستم بگم که تی غُصِه آخر مِرِه کوشِه...:)«این همه میگن خدا هوای بنده هاشو داره اونوقت هیشکی هوای نفس کشیدن نداره!»
من همه جوره حسش می کنم...این که هر وقت باهاش صحبت می کنم حالم خوب میشه و جوابم را میده...یک دفعه خیلی حالم بده بود به خاطر وضع مالی...ناگهان موقع اذان دلم ترکید و حسابی گریه کردم.....شبش یک خوابی دیدم که دلم را آروم تر کرد...من آدم مومن و حتی نماز خونی نیستم ولی با خدا خیلی صحبت می کنم و به قولی راز و نیاز ...ولی هر وقت باهاش صحبت کردم سریع آروم شدم