بی زبونی و مظلومیت و کم رویی
من ظاهرم میخوره که کم رو و مظلوم باشم مردم همش دنبال سواستفاده هستن
بعد که اون رومو میبینن میفهمن که چه خبره هر چند بعضی هاشون همچنان پررو هستن
خوردن حقت
نشخوار فکری
جدی گرفته نشدن
مورد بی احترامی مکرر قرار گرفتن
آدم حساب نشدن
یکی باید به خودمم اینا رو بگه
نمیدونم
خودمم این مشکلو داشتم
و یکم دارم هنوز
من هی سکوت میکنم بعضی ها دور برمیدارن
فکر کن یارو خودش تیپش عین عمله ها هست بعد میخواد واسه من تعیین تکلیف کنه چی بپوش چی بخر موهاتو چیکار کن
هر چی میگم من نظرم دیگران واسم اهمیت نداره انگار نه انگار
یه مشت ادم کنترل گر و عقده ای هستن
من اینجوریم که تو اجتماع بیرون یکم اضطراب اجتماعی ترس از قضاوت دارم و همیشه حوصلم نمیکشه تا جایی که نیاز نیست با کسی صحبت کنم ولی اگه کسی عصبیم کنه اعصابم خورد شه یا حقم ضایع بشه یه زبونی پیدا میکنم که نگو انگار مغزم عوض میشه یه ادم دیگه میشم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
