دلتنگی شبیه بارانیست که بیخبر میبارد؛
نه چتری داری، نه جایی برای پناه.
مینشیند روی شانههایت،
در چشمهایت جمع میشود
و آرامآرام راهش را به دل باز میکند.
دلتنگی یعنی
با شلوغترین آدمها هم که باشی،
دلت دنبال یک نفر بگردد...
یک صدا، یک نگاه،
یا حتی خاطرهای که دیگر تکرار نمیشود.
دلتنگی یعنی نبودنِ کسی،
از بودنِ همه چیز پررنگتر است.
