از همه آدمااا شاید حتی از خودم
الکی اسم آدم بودنو به دوش کشیدیم حتی انسانم نیستیم...
کساییکه تو این شرایط به مردم فخر میفروشن و تجمل گرایی رو رواج میدن
از کسایی که یادشون رفته یه روز کجا بودن وبه کجا رسیدن
از اونایی که مرز بین شوخی و وقاحتو نمیدونن
از کساییکه هویت و اصالتشون براشون مهم نیست و به راحتی همه چیو میزارن کنار
از اونایی که بخاطر چندرغاز رنگ عوض میکنن و حتی برخلاف عقیده و باورشون حرف میزنن
از همه ی افتاب پرستا بدم میاد
از اونایی که زخم زبون زدن جزو زندگیشون شده
از کساییکه چشمشونو رو همه چی بستن و هیچیو نمیبینن
از اونایی که نسبت به دوستی و محبت به بقیه بی توجه ان میبینن یکی زمین خورده بجا اینکه دستشو بگیرن فقط رد میشن
از کساییکه همیشه میخوان الکی بگن چیزی که نشده!
از اونایی که هیچکس بجز خودشون براشون مهم نیست
چقدرم که بنی آدم اعضای یکدیگر بودند جناب سعدی!
