تو محیط کار یک پسره هست خیلی با من سر شوخی باز کرده. من حاضرجواب نیستم که وقتی حرف میزنه بتونم جوابی بدم که بشینه سرجاش. همیشه کم محلی میکنم این طور مواقع. ولی خیلی سر ظاهرم شوخی میکنه. قد و قواره و صدام و طرز حرف زدنم رو مسخره میکنه. واقعا دیگه داره حالم رو به هم میزنه. واقعا برای یک پسر ۳۲ ۳۳ ساله خیلی زشته که بلد نباشه فاصله ش رو با یک خانم رعایت کنه. حقیقتش وقتی میام خونه به حرف هاش فکر میکنم. نگرانم اعتماد بنفسم رو ازم بگیره با کارهاش.