من ۲۳ سالمه و یه بچه کوچیک دارم و الان حامله ام و ۶ سال شدیدا یه سری فکرا اذیتم میکنه مثلا هی دعا میکنم شوهرم تصادف کنه یا بابام دستش بشکنه یا شوهرم گردنش بشکنه
من از کفر میترسم و آنشب شوهرم کمی اذیتم کرد و منم ب زدمش و اونم گاز از دستم گرفت و با پا زد تو پام و کفر کرد
من ۶ سال شبو روز گریه میکنم و وقتی گریه نمیکنم از دست این فکرا میزنم تو سرم اونم اولاش بهم توجه داشت نمیذاشت گریه کنم ولی الان بی اهمیت ام براش
منم تا قبل اینکه حامله شم شبا خوابم نمیگرفت و روز ۳ تا زولپیدم میخوردم
بیشتر وقت ها فکر خودکشی ب سرم میزنه ولی نمیتونم بچهامو تنها بذارم
شوهرم هی طعنمو میزنه الان حامله ام خونه رو جارو میزنه یا ظرفی میشوره هی غر میزنه
وقتایی ک حالم بده منو نمیبره بیرون ی دور بزنم یا چیزی. ک دلم میخواد بخورم ویار دارم برام نمیاره الکی میگه پول ندارم اونوری خواهرش پول احتیاج داشت از رفیقش قرض کرد براش ولی برای من ک حامله ام هیچی نمیاره حتی روز زن ی تبریک خالی بهم نگفت بعد میگه چرا زنای دیگه شوهرشون دوست دارن براشوهرشون ناز دارن تو اینجوری نیستی اون منو اذیت میکنه و کمبود محبت برام میذاره خیال داره من بهش محبت کنم
اونشب انقد دلم گرفته بود از این فکرا. انقد گریه کردم یه بار نیومد بگه چته
