به هییچ عنوان آدمی نیستم برم بشینم خونه همسایه ولی زن خوبیه من ادم درونگرایی هستم.کسایی که قبلا تو تین خونه بودن با این خانم صمیمی بودن حالا دخترم جدیدا دوس داره بره خونشون و اونم بدش نمیاد خودش میگه بیا روزی نیم ساعت میره . ولی جدیدا حس میکنم دوس نداره دخترم بره دوستای اون حانم بچه هاشون با بچم دوسته وقتایی که میان بچم به خاطر بچه هاشون میره خونشون. ولی اونا زود ب ی بهانه بچمونو برمیگردونن خونه خودمون اینم ناراحت میشه در حالیکه میخاد با بچه هاشون باشه. میگم اگه منم با همسایه صمیمی شم این مشکلات رو ندارم ولی انگار اصلا دوس ندارم. کاش منم جایی بود بچمو ببرم
نظرم اینه با همسایه نباید زیادی صمیمی شد ولی در حد سلام احوال پرسی و حفظ ظاهر دیگه ضروریه
گوش هایم را میگیرم؛ چشم هایم را می بندم و زبانم را گاز میگیرم؛ ولی حریف افکارم نمیشوم! چقدر دردناک است فهمیدن..کاش زندگی از آخر به اول بود. پیر بدنیا می آمدیم..آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم..سپس کودکی معصوم می شدیم و در نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم...از دعاهای قشنگتون بی نصیبم نگذارید..با آرزوی تن سالم و لب خندان و جیب پر برای شما عزیزانم💕 از سال 99 کاربر خاموش بودم😅
من اصلا زیاد صمیمی شدن با همسایه رو نمیپسندم. الان هم دیگه دوره ای نیست که به هرکسی بشه اعتماد کرد و بچتو بهشون سپرد ولی اگه کلا خونه نشینی خیلی بده حداقل برنامه بریز بچه رو بیرون یا پارک یا جایی که با همسناش تعامل داشته باشه ببر با نظارت خودت بازی کنن