انقدر متواضع و مهربون میشه ک میخوای براش بمیری چپ و راست ازت تعریف میکنه تا عرش میبرتت داراییشو ب حسابت میزنه عاشق چیزایی میشه ک تو دوسداری و با عشق برات میخره تا جاییکه خودت میگی کافیه دلمو زد
همش میگه تو لیاقتت خیلی بالاست و کاش فلان شخصیت مهم همسرت بود نه من و ...
بعد یه روز از خواب پا میشه از صبح گند میزنه ب روح و روان و اعصابت هی زیر زبون غر میزنه ب کارای خونه ایراد میگیره ب پیاز خورد کردنت گیر میده ب همهمه چی
یا ادای مادرتو در میاره و حرکت میده
یا کلمه رکیکی ک خط قرمزته رو راجع ب هر چیزی بکار میبره اصلا درکت نمیکنه و بی منطق ترین و چرت گو ترین آدم ممکن میشه
شما بودین چکار میکردین؟ با خودتون میگفتین انقدر خوبه حالا این بدی هاشو نادیده میگیرم یا از چشمتون میفتاد و مثل من دلمرده میشدین و از ازدواجتون پشیمون میشدین ؟؟
