یه سؤال چند روزه تو ذهنمه، گفتم اینجا مطرح کنم ببینم شما چی فکر میکنین.
یه خبر اومده بود که تو سال ۱۴۰۴ بیشترین آمار ازدواج مربوط به دختران تو سن ۲۰ سال و پسرا تو ۲۵ ساله. بعد کلی بحث شد که خب یه پسر ۲۵ ساله چقدر میتونه از نظر مالی مستقل باشه؟ 🤷♂️
پسر از ۱۸ سالگی می ره دانشگاه، تا ۲۲ سالگی درسش تموم می شه، اگه سربازی نره مستقیم می ره شرکت خصوصی و معمولاً حقوق اول کارش حداقلیه. کار دولتی هم کلی زمان میبره و ظرفیتش کمه. یعنی واقعاً تو ۲۵ سالگی هنوز اول مسیر شغلیه. و اصلاً پول و پس انداز زیادی نداره.
تازه من همه شرویط رو ایده آل حساب کردم، بعد از دانشگاه سربازی نره و معاف باشه، یا قصد ادامه تحصیل کارشناسی ارشد نداشته باشه، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در جایی کار پیدا کنه، از اون طرف دختر ۲۰ ساله هم معمولاً درآمدی نداره و هنوز وارد بازار کار نشده. طبق سنت هم جهیزیه رو معمولاً خانواده دختر تهیه میکنن.
البته کلاً در ایران کسی از دختر توقع تهیه جهیزیه اش رو نداره و از قدیم الایام رسم بوده که تهیه جهیزیه دختر به عهده پدر و مادرش هست، اما پسر اصلاً این طوری نیست.
حالا حرف اینه:
اگه یه پسر دهه هشتادی بخواد تو ۲۵ سالگی ازدواج کنه و کل هزینهها—از رهن یا خرید خونه گرفته تا مراسم، سرویس طلا و حتی بخشی از جهیزیه—رو پدر و مادرش بدن، این کار خوبه یا نه؟
بعضی ها میگن باعث می شه پسر مستقل نشه. و این پسر یا مرد ۲۵ ساله اصلاً استقلال مالی نداره و کاملاً وابسته به پدر و مادرش هست.
اما نکتهای که خیلی ها میگن اینه:
اگه این روند ادامه پیدا کنه، اختلاف طبقاتی طی ۱۰ سال آینده خیلی بیشتر می شه چون فقط خانوادههای ثروتمند میتونن صفر تا صد هزینه ازدواج پسرشون رو بدن و اجازه بدن بچههاشون ازدواج کنن. در نتیجه، آدمهای معمولی و اقشار ضعیف عملاً از چرخه ازدواج خارج میشن و این خودش یه بحران اجتماعی بزرگ درست میکنه ⚠️
شما چی فکر میکنین؟
۱. اینکه پسر کامل با پول پدر و مادر ازدواج کنه، خوبه یا بده؟
۲. این وضعیت اختلاف طبقاتی رو زیاد میکنه؟
۳. تجربهای داشتین یا تو اطراف تون دیدین؟
