خانم محترم
نظام حقوقی (اعم از رومی ژرمنی و کامن لا) بر اساس آزادی قراردادها بنا شده.
مادهی ۱۰ قانون مدنی هم به وضوح گفته اصل بر آزادی قرارداده و هرکس در زمان حیاتش در صورت وجود اهلیت استیفا و عدم حجر، مالک اموالشه یعنی اجازهی هر گونه دخل و تصرف رو در صورتی که مخالف اصل ۴۰ قانون اساسی نباشه رو داره!
تا اینجا متوجه شدید؟
پس مورد اولی که شما فرمودید عیبه و فتوا صادر کردید، یک اصل اساسی در نظامهای حقوقی جهانه.
مورد دوم اینکه برای انجام صلح عمری نیازی به بوق و کرنا نیست!
دو نفر با هم توافق میکنن میرن محضرخونه و کارها رو انجام میدن!
اینکه پدربزرگ پیرتون توانایی رفتن به دفتر ثبت اسناد رو نداشته و داییتون بردتش، دلیلی برای تغییر یک قانون پایهای و بیس در مملکت نیست.
صلح عمری یک عقده که بر پایهی توافق دو طرفه.
ایقاع نیست!
و مثل سایر عقود ویژگیهای مثبت و منفی داره و هرکس بر اساس شرایط خانوادگیش تصمیم میگیره این عقد رو جاری و ساری کنه یا خیر!
اینکه متوجه نمیشید رو درک میکنم و میذارم به پای ناآگاه بودنتون به مسائل حقوقی.
اما من فرد مناسبی برای آموختن این اصطلاحات به شما نیستم.
از همسرتون کمک بگیرید.
ممنونم