بچها اگر یه خاستگار داشتهه باشین و باهاش حرف بزنید برای اشنایی
من نماز برام مهمه ولی ایشون میگن اصلا نمیخوونن ن نماز ن روزه و تاکیدم کرد ن ک نمیخونن ینی یجوری گفت ک انگار اامیدی ب اینده نیست
بنظرتون درست نمیشه؟حالا بعدتر نرم شه یا علاقه ای بومود بیاد و حاضر بشه تعییر کنه یا با مشاور حرف بزنم دررنووردش یا کلا تمومش کنم
خواستم نظرتونو بدونم یا اتفاقی مشابه این افتاده باشه براتون و تجربه تونو بگید مرسی
نه دیگه عوض نمیشه
وقتی برات مهمه اشتباهه قبول کردن
خیر عوض نمیشه
و اینکه ما نباید ادمارو عوض کنیم باید همونی که هستن رو ببینیم و قبول کنیم یا نکنیم
من تجربه متو نماز نبود ولی مورد اینچنینی داشتم و زیاد دیدم که تو ۹۸ درصد طرف تغییری نمیکنه فقط زمان و علاقه دو طرف هدر رفته فکر نمیکنم بشه کسیو مسلمون کرد وقتی اعتقادی نداره
من تو همچین موقعیتی ترجیح دادم رها کنم چه کاریه وقتی چفت هم نیستیم بزور نگه داریم؟ تا ۳۰ سال دیگه دووم میاریم اینجوری؟ من این مدلی فکر کردم
حاالا باز مشاوره برین اگر طرف تو خیلی چیزا معیار شما رو داره ارزش مشاوره رفتنو داره دیگه
اگه واسه تون معیار مهمی هست بدونین که نماز چیزی نیست که کسی با ازدواج بهش مقید بشه
شنیدی میگن گاهی علاقه میتونه ادمو تغییر بده من اصراری نمسکنم میگم اگر خودش میخاد در نهاایت وگرنه ک راه بازه
و درواق زندگی همینه ک گاهی بگذری و بپذیری اگر میخای زندگی مشترک رو
اگرم نمیتونه چیزی مثل اعتقاد ک سختره عوض کنه
دیگه هیچی
اعتقادم دارم مثل اینکه کمی
قبلان تر همم میخونده ولی الان نه
من مثل این خواستگار شما بودم ولی ورژن دخترونه
خانواده همسرم خیلی مذهبی هستن
البته همسرم نه
اون اوایل گفتن نماز و روزه برای ما مهمه
منم گفتم قبلا میخوندم و میگرفتم الانم اونطوری نیستم مسخره کنم این چیزارو ولی کاهلی میکنم و انجام نمیدم
همینطوری پذیرفتنم
الانم ۱۲ سال میگذره از ازدواجمون و دوتا بچه داریم
هر دو طرف هم به هم احترام میذاریم و حرفی از نماز و این چیزا کلا نمیزنیم
من یکم از همسر شما نرم تر هستم
و عقیده دارم بالاخره بچه شیعه هستیم و بچه هامم باید آشنا بشن با خیلی چیزا اما هیچ اجباری ندارم
فقط اینکه بدونه نماز چیه
یا قرآن چیه
یا وقتی میگیم امام و پیامبر یعنی چی
در حد تئوری
بزرگ شد خودش تصمیم میگیره چی خوبه چی بد
