بخدا همیشه غبطه میخورم به ادمایی که انقدر جواب تو استینشون دارن و میدونن کی و کجا چی بگن
یعنی من با اینکه این همه تو اجتماع بودم و کار میکنم و محیط کارمم مردونهاس هر وقت کسی باهام شوخی میکنه و تیکه میندازه هیچی ندارم اون لحظه بگم فقط مثل احمقا میخندم😐
واقعا از خودم حرصم میگیره هر کی هرچی میگه فقط نگاش میکنم میخندم تازه بعدش به ذهنم میرسه چه جوابی میتونستم بهش بدم
بگید چیکار کنم اینجوری نباشم؟